Συνδημότες & συνδημότισσες
14 χρόνια πέρασαν από το τραγικό
μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999 και κανείς μας δεν ξεχνά. Η ζωή μας
άλλαξε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, και μαζί της ο τόπος που γεννηθήκαμε και
μεγαλώσαμε. Ο φονικός εκείνος σεισμός ήταν, ίσως, αυτό το φυσικό γεγονός που θα
μας σημαδέψει για πάντα. Ήταν αυτή ακριβώς η λεπτή γραμμή μέσα στο χρόνο, που
την διαβήκαμε και έμελλε να καθορίσει τις εξελίξεις και το μέλλον, όχι μόνο όσων
έζησαν εκείνες τις στιγμές, αλλά και των γενεών που θα ακολουθήσουν.
Φίλες & φίλοι
Ο λαός του τόπου μας βίωσε την
απόλυτη καταστροφή. Απέδειξε, όμως, για ακόμα μια φορά πόσο δυνατός και
ξεχωριστός είναι. Με πείσμα, με κουράγιο και υπομονή, με πίστη στην ενότητα και
με ισχυρό το ένστικτο της αλληλεγγύης, σταθήκαμε ξανά στα πόδια μας. Σε πολύ
λίγο χρόνο, οι πόλεις μας που σήμερα αποτελούν τον μεγάλο Δήμο Φυλής
ξαναχτίστηκαν καλύτερες απ’ ότι ήταν, και η ζωή μας βρήκε και πάλι τους
κανονικούς της ρυθμούς. Τότε – όπως και σήμερα – τα καταφέραμε, γιατί δουλέψαμε
ομαδικά. Βάλαμε το εμείς πάνω από το εγώ, και είδαμε το διπλανό μας σαν
πραγματικό μας αδερφό. Αλλάξαμε νοοτροπία και ήρθαμε πιο κοντά. Είδαμε την
καταστροφή σαν ευκαιρία για ανάπτυξη και φτιάξαμε έργα πνοής που άλλαξαν την
καθημερινότητά μας. Δουλέψαμε με όραμα και καταφέραμε 14 χρόνια μετά τίποτα να
μην θυμίζει εκείνη την αποφράδα ημέρα.
Συντοπίτες &
συντοπίτισσες
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, τα βήματά
μας θα μας οδηγούν κάθε Σεπτέμβρη σ’ αυτό το μνημείο. Ευθύνη μας είναι να μην
ξεχάσουμε ποτέ τ’ αδέρφια μας που χάθηκαν την μέρα εκείνη. Σαν Δήμος, θα
συνεχίσουμε να κρατάμε άσβεστη την φλόγα της ιστορικής μνήμης, στέλνοντας
ταυτόχρονα το μήνυμα ότι η ελπίδα μπορεί να γεννηθεί παντού. Ακόμα και μέσα από
τα ερείπια και την φωτιά, η σπίθα της αναγέννησης θα ξεπετιέται και θα φωτίζει
τον δρόμο του λαού μας.
