Θερμό καλοκαίρι, όχι μόνο λόγω της απότομης ανόδου του υδράργυρου, αλλά και γιατί αυτή η χώρα δεν ησυχάζει ποτέ και μαζί της κι όλοι εμείς, που πριν προλάβουμε να ηρεμήσουμε από τη μια σύγχυση τρεις μας έρχονται απανωτές και στουμπώνουμε!
Επειδή όμως ελληνική επικαιρότητα χωρίς ένταση, λαμόγια, κινητοποιήσεις, αλληλοκατηγορίες και, φυσικά, κάποιους κακόμοιρους που την πληρώνουν δεν γίνεται, ιεραρχώ τα γεγονότα με βάση τη δική μου κρίση και αρχίζω...
Γεγονός πρώτο: Πόλεμος χαρακωμάτων μεταξύ κυβέρνησης και προμηθευτών υλικού δημοσίων νοσοκομείων φέρνει το σύστημα υγείας στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και τον δύστυχο τον ασθενή στα όρια της απελπισίας. Χειρουργεία που αναβάλλονται εξαιτίας έλλειψης αναλωσίμων, τεράστιες λίστες αναμονής για βηματοδότες και άλλες σοβαρές επεμβάσεις, γιατροί και νοσηλευτές στους δρόμους, επιστράτευση των στρατιωτικών νοσοκομείων για την αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών των νοσούντων και ταυτόχρονα τους προμηθευτές να απορρίπτουν το ένα σενάριο εξόφλησης που τους προτείνει η κυβέρνηση μετά το άλλο, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο την πίεση που δέχεται ο Γιώργος Παπανδρέου και η Υπουργός Υγείας από την κοινή γνώμη και τον τύπο για άμεση λύση του προβλήματος. Ο Πρωθυπουργός, πάντως, ξεκαθάρισε ότι τα παιχνίδια εκμετάλλευσης και αφειδούς σπατάλης του δημοσίου χρήματος τελείωσαν και ότι η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να εξαλείψει το φαινόμενο της κερδοσκοπίας συντεχνιών απέναντι στο κράτος. Τελικά, η κατάσταση φαίνεται να εκτονώνεται μετά από νέα πρόταση που κατατέθηκε μετά την κρίσιμη διαπραγμάτευση μεταξύ του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, της υπουργού Υγείας Μ. Ξενογιαννακοπούλου και των προμηθευτών, που προβλέπει να καταβληθούν μετρητά, ύψους 245 εκατ. ευρώ, για τις οφειλές των νοσοκομείων, για τα έτη 2005 και 2006, ενώ για τις οφειλές των υπολοίπων ετών έως το 2009, προτείνεται η έκδοση ομολόγων του ελληνικού δημοσίου. Παρόλα αυτά, καζάνι που βράζει συνεχίζει να είναι ο τομέας της υγείας με την Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών να πραγματοποιεί συλλαλητήριο έξω από το υπουργείο υγείας, ενώ το πρωί άλλοι συνάδελφοί τους από το χώρο των ψυχιατρικών νοσοκομείων έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας με αίτημα την άμεση χρηματοδότηση των ιδρυμάτων που αδυνατούν πλέον να ανταπεξέλθουν ακόμα και στις ανάγκες σιτισμού των ασθενών και τους γιατρούς να βγαίνουν για ψώνια στα μπακάλικα για να εξασφαλίσουν από την τσέπη τους φαγητό για τους ασθενείς (βλ. Δαφνί). Πολιτική όμως υπάρχει και τη βλέπουμε! Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ίσως ο μόνος μεταπολιτευτικός Πρωθυπουργός που δεν έχει ηρεμήσει ούτε μια ώρα από τη μέρα που εκλέχτηκε και μέσα σε 8 μήνες διακυβέρνησης έχει γεράσει πριν της ώρας του! Αυτά έχει, πρόεδρε, η εξουσία όταν την παραλαμβάνεις από τη δεξιά, είναι σαν την καυτή πατάτα που ο ένας την πετάει στον άλλο για να γλιτώσει το κάψιμο! Ο λαός όμως πιστεύει σε σένα και ελπίζει από την κυβέρνηση να βάλει φρένο στον κατήφορο και είναι βέβαιο ότι δεν θα βρεθεί κανείς να μιλήσει μετά για ψεύτικες υποσχέσεις και πλασματικούς δείκτες και στόχους.
Γεγονός δεύτερο: Τα λαμόγια (διεθνής λέξη Καραμανλικής επινόησης που χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος των στελεχών του κόμματός του) του οίκου Μoody’s υποβάθμισαν εκ νέου την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας, προκαλώντας την άμεση και οργισμένη αντίδραση αξιωματούχων της Ε.Ε. και σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας. Τα κερδοσκοπικά αυτά παιχνίδια επανέφεραν στα στόματα των καταστροφολόγων την λέξη «πτώχευση» και ταυτόχρονα δημιούργησαν εικόνα ανεπάρκειας του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης για την αναμόρφωση των οικονομικών της Ελλάδας, και μάλιστα σε μια στιγμή που όλα φαίνονται να έχουν πάρει καλό δρόμο μετά τα όσα θετικά διαπίστωσε η τρόικα των ελεγκτών για την πορεία και τα πρώτα αποτελέσματα του συμφώνου σταθερότητας. Όξω που...τη απ’ την παράγκα αναφωνώ και δείχνω στα αρπακτικά των αγορών πού τους έχουμε γραμμένους εδώ στην Ελλάδα!
Γεγονός τρίτο και καλύτερο: Η Μαριέττα μας έκανε δεξίωση για το γάμο της στο ιστορικό θωρηκτό «Αβέρωφ», που μπορεί να βγήκε αλώβητο από τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 – 13 και τους δύο παγκόσμιους πολέμους που ακολούθησαν, αλλά ήταν τελικά τυχερό του φαίνεται να καταληφθεί από μοντέλες, κοσμικούς και χαϊστες της υψηλής κοινωνίας που μετέτρεψαν το κατάστρωμα του ιστορικού πλοίου σε φτηνή αίθουσα δεξιώσεων επαρχιακού σκυλάδικου! Αλλά αλήθεια, δεν μου φταίνε αυτοί και ούτε πατριωτικά παίρνω ένα τέτοιο ανόητο ζήτημα, καθώς οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην παραπάνω φιέστα της συμφοράς ούτε παιδεία είχαν, και κόβω το κεφάλι μου ότι δεν γνώριζαν ούτε που βρισκόταν. Άλλωστε στην εποχή του κιτς και της γκλαμουριάς λίγη σημασία έχει η γνώση και η αισθητική. Αυτό όμως που πραγματικά με εξοργίζει είναι το θράσος του πλοιάρχου που είχε επαναλάβει το βαρύ ατόπημα και στο παρελθόν σύμφωνα με πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό που προβλήθηκαν στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR (15/6) και εμφανίζουν τον συγκεκριμένο αξιωματικό γελαστό εν μέσω αιθέριων υπάρξεων να απολαμβάνει μαζί με ναύτες του πλοίου κι άλλη κιτσάτη δεξίωση που έλαβε χώρα στο κατάστρωμα του «Αβέρωφ» πριν 2 χρόνια (2008). Το ξήλωμα του πλοιάρχου ήταν άμεσο και δικαιολογημένο πλήρως, όπως επίσης και η ακαριαία αντίδραση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου που σε δήλωσή του καταδίκασε σκληρά το γεγονός αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «είναι επικίνδυνο το να βρισκόμαστε αιχμάλωτοι της ισχύος του πλούτου, ή της επιπολαιότητας ατόμων της δημοσιότητας». Ο Ευ. Βενιζέλος, γνωρίζοντας πως ο ρόλος ενός πολιτικού δεν είναι μόνο η διαχείριση της εξουσίας αλλά κυρίως η περιφρούρηση της ιστορίας και του κύρους της χώρας και των μνημείων που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα χιλιάδες νέοι, τίμησε το αξίωμα που του έδωσε η πολιτεία καταδικάζοντας με τη στάση και τις ενέργειές του όλους αυτούς που νομίζουν πως μπορούν να καπηλεύονται την ιστορία και να τη χρησιμοποιούν σαν ντεκόρ στα ακαλαίσθητα και φτηνά πανηγυράκια τους.
Επειδή όμως ελληνική επικαιρότητα χωρίς ένταση, λαμόγια, κινητοποιήσεις, αλληλοκατηγορίες και, φυσικά, κάποιους κακόμοιρους που την πληρώνουν δεν γίνεται, ιεραρχώ τα γεγονότα με βάση τη δική μου κρίση και αρχίζω...
Γεγονός πρώτο: Πόλεμος χαρακωμάτων μεταξύ κυβέρνησης και προμηθευτών υλικού δημοσίων νοσοκομείων φέρνει το σύστημα υγείας στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και τον δύστυχο τον ασθενή στα όρια της απελπισίας. Χειρουργεία που αναβάλλονται εξαιτίας έλλειψης αναλωσίμων, τεράστιες λίστες αναμονής για βηματοδότες και άλλες σοβαρές επεμβάσεις, γιατροί και νοσηλευτές στους δρόμους, επιστράτευση των στρατιωτικών νοσοκομείων για την αντιμετώπιση των έκτακτων αναγκών των νοσούντων και ταυτόχρονα τους προμηθευτές να απορρίπτουν το ένα σενάριο εξόφλησης που τους προτείνει η κυβέρνηση μετά το άλλο, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο την πίεση που δέχεται ο Γιώργος Παπανδρέου και η Υπουργός Υγείας από την κοινή γνώμη και τον τύπο για άμεση λύση του προβλήματος. Ο Πρωθυπουργός, πάντως, ξεκαθάρισε ότι τα παιχνίδια εκμετάλλευσης και αφειδούς σπατάλης του δημοσίου χρήματος τελείωσαν και ότι η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να εξαλείψει το φαινόμενο της κερδοσκοπίας συντεχνιών απέναντι στο κράτος. Τελικά, η κατάσταση φαίνεται να εκτονώνεται μετά από νέα πρόταση που κατατέθηκε μετά την κρίσιμη διαπραγμάτευση μεταξύ του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, της υπουργού Υγείας Μ. Ξενογιαννακοπούλου και των προμηθευτών, που προβλέπει να καταβληθούν μετρητά, ύψους 245 εκατ. ευρώ, για τις οφειλές των νοσοκομείων, για τα έτη 2005 και 2006, ενώ για τις οφειλές των υπολοίπων ετών έως το 2009, προτείνεται η έκδοση ομολόγων του ελληνικού δημοσίου. Παρόλα αυτά, καζάνι που βράζει συνεχίζει να είναι ο τομέας της υγείας με την Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών να πραγματοποιεί συλλαλητήριο έξω από το υπουργείο υγείας, ενώ το πρωί άλλοι συνάδελφοί τους από το χώρο των ψυχιατρικών νοσοκομείων έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας με αίτημα την άμεση χρηματοδότηση των ιδρυμάτων που αδυνατούν πλέον να ανταπεξέλθουν ακόμα και στις ανάγκες σιτισμού των ασθενών και τους γιατρούς να βγαίνουν για ψώνια στα μπακάλικα για να εξασφαλίσουν από την τσέπη τους φαγητό για τους ασθενείς (βλ. Δαφνί). Πολιτική όμως υπάρχει και τη βλέπουμε! Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ίσως ο μόνος μεταπολιτευτικός Πρωθυπουργός που δεν έχει ηρεμήσει ούτε μια ώρα από τη μέρα που εκλέχτηκε και μέσα σε 8 μήνες διακυβέρνησης έχει γεράσει πριν της ώρας του! Αυτά έχει, πρόεδρε, η εξουσία όταν την παραλαμβάνεις από τη δεξιά, είναι σαν την καυτή πατάτα που ο ένας την πετάει στον άλλο για να γλιτώσει το κάψιμο! Ο λαός όμως πιστεύει σε σένα και ελπίζει από την κυβέρνηση να βάλει φρένο στον κατήφορο και είναι βέβαιο ότι δεν θα βρεθεί κανείς να μιλήσει μετά για ψεύτικες υποσχέσεις και πλασματικούς δείκτες και στόχους.
Γεγονός δεύτερο: Τα λαμόγια (διεθνής λέξη Καραμανλικής επινόησης που χαρακτηρίζει μεγάλο μέρος των στελεχών του κόμματός του) του οίκου Μoody’s υποβάθμισαν εκ νέου την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας, προκαλώντας την άμεση και οργισμένη αντίδραση αξιωματούχων της Ε.Ε. και σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας. Τα κερδοσκοπικά αυτά παιχνίδια επανέφεραν στα στόματα των καταστροφολόγων την λέξη «πτώχευση» και ταυτόχρονα δημιούργησαν εικόνα ανεπάρκειας του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης για την αναμόρφωση των οικονομικών της Ελλάδας, και μάλιστα σε μια στιγμή που όλα φαίνονται να έχουν πάρει καλό δρόμο μετά τα όσα θετικά διαπίστωσε η τρόικα των ελεγκτών για την πορεία και τα πρώτα αποτελέσματα του συμφώνου σταθερότητας. Όξω που...τη απ’ την παράγκα αναφωνώ και δείχνω στα αρπακτικά των αγορών πού τους έχουμε γραμμένους εδώ στην Ελλάδα!
Γεγονός τρίτο και καλύτερο: Η Μαριέττα μας έκανε δεξίωση για το γάμο της στο ιστορικό θωρηκτό «Αβέρωφ», που μπορεί να βγήκε αλώβητο από τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912 – 13 και τους δύο παγκόσμιους πολέμους που ακολούθησαν, αλλά ήταν τελικά τυχερό του φαίνεται να καταληφθεί από μοντέλες, κοσμικούς και χαϊστες της υψηλής κοινωνίας που μετέτρεψαν το κατάστρωμα του ιστορικού πλοίου σε φτηνή αίθουσα δεξιώσεων επαρχιακού σκυλάδικου! Αλλά αλήθεια, δεν μου φταίνε αυτοί και ούτε πατριωτικά παίρνω ένα τέτοιο ανόητο ζήτημα, καθώς οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην παραπάνω φιέστα της συμφοράς ούτε παιδεία είχαν, και κόβω το κεφάλι μου ότι δεν γνώριζαν ούτε που βρισκόταν. Άλλωστε στην εποχή του κιτς και της γκλαμουριάς λίγη σημασία έχει η γνώση και η αισθητική. Αυτό όμως που πραγματικά με εξοργίζει είναι το θράσος του πλοιάρχου που είχε επαναλάβει το βαρύ ατόπημα και στο παρελθόν σύμφωνα με πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό που προβλήθηκαν στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του STAR (15/6) και εμφανίζουν τον συγκεκριμένο αξιωματικό γελαστό εν μέσω αιθέριων υπάρξεων να απολαμβάνει μαζί με ναύτες του πλοίου κι άλλη κιτσάτη δεξίωση που έλαβε χώρα στο κατάστρωμα του «Αβέρωφ» πριν 2 χρόνια (2008). Το ξήλωμα του πλοιάρχου ήταν άμεσο και δικαιολογημένο πλήρως, όπως επίσης και η ακαριαία αντίδραση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου που σε δήλωσή του καταδίκασε σκληρά το γεγονός αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι «είναι επικίνδυνο το να βρισκόμαστε αιχμάλωτοι της ισχύος του πλούτου, ή της επιπολαιότητας ατόμων της δημοσιότητας». Ο Ευ. Βενιζέλος, γνωρίζοντας πως ο ρόλος ενός πολιτικού δεν είναι μόνο η διαχείριση της εξουσίας αλλά κυρίως η περιφρούρηση της ιστορίας και του κύρους της χώρας και των μνημείων που έχυσαν το αίμα τους για την πατρίδα χιλιάδες νέοι, τίμησε το αξίωμα που του έδωσε η πολιτεία καταδικάζοντας με τη στάση και τις ενέργειές του όλους αυτούς που νομίζουν πως μπορούν να καπηλεύονται την ιστορία και να τη χρησιμοποιούν σαν ντεκόρ στα ακαλαίσθητα και φτηνά πανηγυράκια τους.
