Ήταν 14 Ιουνίου του 1987, ημέρα Κυριακή, κοντά στις 12 τα μεσάνυχτα όταν το ελληνικό μπάσκετ έμοιαζε με πύραυλο που εκτοξεύτηκε χωρίς κανείς να το περιμένει! Η μαγική ομάδα του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Φασούλα, του Χριστοδούλου, του Πολίτη και των 20.000 θεατών του ΣΕΦ κέρδιζε στην παράταση του τελικού του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος την Σοβιετική Ένωση του Τσατσέγκο, του Μαρτσουλιόνις, του Βολκόφ και του Βάλτερς, και κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο μέσα σ’ ένα ντελίριο χαράς και ενθουσιασμού!
Ο τελικός ήταν δραματικός και ο αγώνας πήγαινε πόντο με πόντο, έπεφταν κορμιά και ακόμα και από την τηλεόραση μπορούσες να καταλάβεις τον παλμό και το πάθος των παικτών. Ο Νίκος Γκάλης σεληνιασμένος, με το βλέμμα του τίγρη, οδηγούσε το ματς κάνοντας μια από τις καλύτερές του εμφανίσεις με τη φανέλα της εθνικής. Γιαννάκης και Φασούλας είναι εκτός αγώνα με 5 φάουλ, και το σκορ μετά από τρίποντο των Σοβιετικών είναι 101 – 101. Η ελληνική ομάδα με τον Γκάλη σε θέση playmaker οργανώνει την τελευταία της επίθεση, ενώ οι Σοβιετικοί πιέζουν σε όλο το γήπεδο. Τελικά ο Μέμος Ιωάννου είναι αυτός που θα πάρει πάνω του το τελευταίο σουτ, είναι όμως άστοχος κι εκεί ο γίγαντας Καμπούρης παίρνει το ριμπάουντ και κερδίζει το φάουλ από τον αείμνηστο Μπομπόροφ. Μέσα σε νεκρική σιγή ο Καμπούρης ευστοχεί και στις δύο βολές και κάνει το σκορ 103 – 101 στην επαναφορά της μπάλας, και στα 4΄΄ που απομένουν οι Σοβιετικοί επιχειρούν σουτ απελπισίας με τον Γιοβάισα, που όμως θα βρει την γωνία του ταμπλό και όλα τελειώνουν...
Η νύχτα αυτή μας σημάδεψε όλους! Όχι μόνο όσους την έζησαν, αλλά και τις επόμενες γενιές, που μόνο σαν θρύλο γνωρίζουν το επικό κατόρθωμα της μικρής Ελλάδας που κατανικούσε τους γίγαντες και μεγάλα φαβορί της διοργάνωσης Σοβιετικούς και έγραφε τη δική της χρυσή σελίδα στην παγκόσμια μπασκετική ιστορία. Ταυτόχρονα η εθνική μπάσκετ του 87 γινόταν η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτούσε χρυσό μετάλλιο σε διεθνή διοργάνωση.
Μέσα σε μια βραδιά λοιπόν, το μπάσκετ έγινε το εθνικό μας άθλημα και όλος ο κόσμος μας άρχισε να περιστρέφεται γύρω από μια πορτοκαλί μπάλα. Τα γήπεδα στις γειτονιές γέμισαν από επίδοξους «Γκάληδες» και τα εφηβικά δωμάτια άρχισαν να κοσμούνται με αφίσες της εθνικής ομάδας, του μεγάλου Άρη, του ΠΑΟΚ, των Λέικερς, των Σέλτικς και των Μπουλς που τότε μεσουρανούσαν σε Ελλάδα και ΗΠΑ. Το μπάσκετ μπήκε στα σπίτια μας και στις καρδιές μας, έγινε το χόμπι και το μεράκι μας, κυριάρχησε στην καθημερινότητά μας και από τότε μέχρι και σήμερα μας έχει κάνει υπερήφανους πολλές φορές, καθιερώνοντας τη χώρα μας ανάμεσα στις μεγαλύτερες μπασκετικές δυνάμεις παγκοσμίως.
Για την ιστορία, το Ευρωμπάσκετ του 1987 έγινε στην Αθήνα από τις 3 έως τις 14 Ιουνίου, η εθνική μας ομάδα έπαιξε 8 παιχνίδια (6 νίκες – 2 ήττες), κέρδισε 2 φορές στο ίδιο τουρνουά την ενωμένη Γιουγκοσλαβία του Πέτροβιτς και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ(!!!) απέναντι στην Σοβιετική Ένωση με σκορ 103 – 101 (89 – 89 η παράταση), με δύο εύστοχες βολές του Αργύρη Καμπούρη. Πρώτες σκόρερ και MVP της διοργάνωσης ήταν ο μάγος Νίκος Γκάλης με 37 πόντους μ.ο. ανά αγώνα.
Ο τελικός ήταν δραματικός και ο αγώνας πήγαινε πόντο με πόντο, έπεφταν κορμιά και ακόμα και από την τηλεόραση μπορούσες να καταλάβεις τον παλμό και το πάθος των παικτών. Ο Νίκος Γκάλης σεληνιασμένος, με το βλέμμα του τίγρη, οδηγούσε το ματς κάνοντας μια από τις καλύτερές του εμφανίσεις με τη φανέλα της εθνικής. Γιαννάκης και Φασούλας είναι εκτός αγώνα με 5 φάουλ, και το σκορ μετά από τρίποντο των Σοβιετικών είναι 101 – 101. Η ελληνική ομάδα με τον Γκάλη σε θέση playmaker οργανώνει την τελευταία της επίθεση, ενώ οι Σοβιετικοί πιέζουν σε όλο το γήπεδο. Τελικά ο Μέμος Ιωάννου είναι αυτός που θα πάρει πάνω του το τελευταίο σουτ, είναι όμως άστοχος κι εκεί ο γίγαντας Καμπούρης παίρνει το ριμπάουντ και κερδίζει το φάουλ από τον αείμνηστο Μπομπόροφ. Μέσα σε νεκρική σιγή ο Καμπούρης ευστοχεί και στις δύο βολές και κάνει το σκορ 103 – 101 στην επαναφορά της μπάλας, και στα 4΄΄ που απομένουν οι Σοβιετικοί επιχειρούν σουτ απελπισίας με τον Γιοβάισα, που όμως θα βρει την γωνία του ταμπλό και όλα τελειώνουν...
Η νύχτα αυτή μας σημάδεψε όλους! Όχι μόνο όσους την έζησαν, αλλά και τις επόμενες γενιές, που μόνο σαν θρύλο γνωρίζουν το επικό κατόρθωμα της μικρής Ελλάδας που κατανικούσε τους γίγαντες και μεγάλα φαβορί της διοργάνωσης Σοβιετικούς και έγραφε τη δική της χρυσή σελίδα στην παγκόσμια μπασκετική ιστορία. Ταυτόχρονα η εθνική μπάσκετ του 87 γινόταν η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτούσε χρυσό μετάλλιο σε διεθνή διοργάνωση.
Μέσα σε μια βραδιά λοιπόν, το μπάσκετ έγινε το εθνικό μας άθλημα και όλος ο κόσμος μας άρχισε να περιστρέφεται γύρω από μια πορτοκαλί μπάλα. Τα γήπεδα στις γειτονιές γέμισαν από επίδοξους «Γκάληδες» και τα εφηβικά δωμάτια άρχισαν να κοσμούνται με αφίσες της εθνικής ομάδας, του μεγάλου Άρη, του ΠΑΟΚ, των Λέικερς, των Σέλτικς και των Μπουλς που τότε μεσουρανούσαν σε Ελλάδα και ΗΠΑ. Το μπάσκετ μπήκε στα σπίτια μας και στις καρδιές μας, έγινε το χόμπι και το μεράκι μας, κυριάρχησε στην καθημερινότητά μας και από τότε μέχρι και σήμερα μας έχει κάνει υπερήφανους πολλές φορές, καθιερώνοντας τη χώρα μας ανάμεσα στις μεγαλύτερες μπασκετικές δυνάμεις παγκοσμίως.
Για την ιστορία, το Ευρωμπάσκετ του 1987 έγινε στην Αθήνα από τις 3 έως τις 14 Ιουνίου, η εθνική μας ομάδα έπαιξε 8 παιχνίδια (6 νίκες – 2 ήττες), κέρδισε 2 φορές στο ίδιο τουρνουά την ενωμένη Γιουγκοσλαβία του Πέτροβιτς και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ(!!!) απέναντι στην Σοβιετική Ένωση με σκορ 103 – 101 (89 – 89 η παράταση), με δύο εύστοχες βολές του Αργύρη Καμπούρη. Πρώτες σκόρερ και MVP της διοργάνωσης ήταν ο μάγος Νίκος Γκάλης με 37 πόντους μ.ο. ανά αγώνα.
