Στην Ελλάς του 2011 δεν φαίνεται να αλλάζει τίποτα! Τι κι αν πάνω μας πέσαν μπόρες και χιονιάδες, τίποτα δεν άλλαξε στη νοοτροπία του "Ελληνάρα" και, κατ' επέκταση, σε αυτήν του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για να γίνω λοιπόν πιο σαφής, πριν λίγες ημέρες επισκέφτηκα στο Ηράκλειο τον τάφο του σπουδαιότερου λογοτέχνη - στοχαστή στην Ευρώπη, του Νίκου Καζαντζάκη. Το ταφικό μνημείο του Μεγάλου Κρητικού - Έλληνα βρίσκεται πάνω στον προμαχώνα Μαρτινέγκο στα ενετικά τείχη του Ηρακλείου. Ατενίζει από την μια πλευρά το Κρητικό Πέλαγος κι από την άλλη την κορυφή του Γιούχτα, όπου βρίσκεται πετρωμένος ο μυθικός πρόγονος των Κρητών Δίας. Ο τάφος του Καζαντζάκη, μια σύνθεση από υλικά παρμένα από κάθε γωνιά της κρητικής γης, πέτρα, ξύλο και χώμα, αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα αξιοθέατα της πόλης του Ηρακλείου και πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών από όλο τον κόσμο που φτάνουν εκεί για να τιμήσουν στο πρόσωπο του Καζαντζάκη την φιλοσοφία και την ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού. Παρά το γεγονός ότι υποχρέωση του Δήμου Ηρακλείου είναι να φροντίζει το 
μνημείο, να αποκαθιστά φθορές, να φροντίζει τον περίβολο και φυσικά να μεριμνά για την αισθητική και την ασφάλεια του χώρου, κατάφερε να αποδείξει παγκοσμίως πόσο κατώτεροι των σπουδαίων προγόνων μας μπορούμε να γίνουμε, όταν επικρατεί στην καθημερινότητά μας το "δεν βαριέσαι" και το "άρπα κόλλα". Όταν λοιπόν ξεκαρφώθηκε ο περήφανος σταυρός που στέκει εδώ και 54 χρόνια πάνω από τον τάφο, κάποιος από τους υπαλλήλους του Δήμου υπεύθυνος μάλλον για τον χώρο, αντί να τον ξανακαρφώσει για να πάρει και πάλι το μνημείο την αρχική του μορφή, τον έδεσε με ένα μπλε καραβόσκοινο, από αυτά που δένουν τα κότερα στις μαρίνες και ξεφορτώθηκε το βάρος της αποκατάστασης (μπήκε και σε κόπο ο άνθρωπος!!!). Τι κι αν μια παρέα Γάλλων που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο χώρο με ρωτούσε γιατί η φωτογραφία του σταυρού στον τουριστικό οδηγό δεν μοιάζει με τον πραγματικό, τι κι αν ένας Ιάπωνας τουρίστας έπιασε το σκοινί και το περιεργαζόταν (μάλλον αναρωτιόταν τι πατέντα είναι αυτή), τι κι αν εγώ με τη σειρά μου έψαχνα μάταια έναν δημοτικό υπάλληλο για να παραπονεθώ για την εικόνα του μνημείου και ο Δήμος Ηρακλείου και οι υπάλληλοί του είχαν σοβαρότερες υποχρεώσεις από το να ασχοληθούν με την φροντίδα ενός μνημείου, που πάνω και πέρα από τη σπουδαιότητα του κείμενου νεκρού τιμά το Ηράκλειο, την Κρήτη και όλη την Ελλάδα! Υπεύθυνοι, ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!!
μνημείο, να αποκαθιστά φθορές, να φροντίζει τον περίβολο και φυσικά να μεριμνά για την αισθητική και την ασφάλεια του χώρου, κατάφερε να αποδείξει παγκοσμίως πόσο κατώτεροι των σπουδαίων προγόνων μας μπορούμε να γίνουμε, όταν επικρατεί στην καθημερινότητά μας το "δεν βαριέσαι" και το "άρπα κόλλα". Όταν λοιπόν ξεκαρφώθηκε ο περήφανος σταυρός που στέκει εδώ και 54 χρόνια πάνω από τον τάφο, κάποιος από τους υπαλλήλους του Δήμου υπεύθυνος μάλλον για τον χώρο, αντί να τον ξανακαρφώσει για να πάρει και πάλι το μνημείο την αρχική του μορφή, τον έδεσε με ένα μπλε καραβόσκοινο, από αυτά που δένουν τα κότερα στις μαρίνες και ξεφορτώθηκε το βάρος της αποκατάστασης (μπήκε και σε κόπο ο άνθρωπος!!!). Τι κι αν μια παρέα Γάλλων που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο χώρο με ρωτούσε γιατί η φωτογραφία του σταυρού στον τουριστικό οδηγό δεν μοιάζει με τον πραγματικό, τι κι αν ένας Ιάπωνας τουρίστας έπιασε το σκοινί και το περιεργαζόταν (μάλλον αναρωτιόταν τι πατέντα είναι αυτή), τι κι αν εγώ με τη σειρά μου έψαχνα μάταια έναν δημοτικό υπάλληλο για να παραπονεθώ για την εικόνα του μνημείου και ο Δήμος Ηρακλείου και οι υπάλληλοί του είχαν σοβαρότερες υποχρεώσεις από το να ασχοληθούν με την φροντίδα ενός μνημείου, που πάνω και πέρα από τη σπουδαιότητα του κείμενου νεκρού τιμά το Ηράκλειο, την Κρήτη και όλη την Ελλάδα! Υπεύθυνοι, ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!!
