«Ο Γκάλης είναι παίχτης του 21ου αιώνα.»
Αλεξάντερ Γκομέλσκι (σοβιετικός προπονητής)
Ήταν ακριβώς πριν από 53 καλοκαίρια στις 23/07/1957, όταν στο Νιού Τζέρσεη των ΗΠΑ από μια οικογένεια φτωχών Ελλήνων μεταναστών από τη Ρόδο ήρθε στη ζωή ο Nick Georgalis, που έμελε να μείνει στην Ιστορία και στις καρδιές μας ως Νίκος Γκάλης. Ο Νίκος Γκάλης αναδείχθηκε ως μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του παγκόσμιου αθλητισμού. Ο σημαντικότερος Ευρωπαίος shooting guard κι η μεγαλύτερη μορφή του μπάσκετ στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως πυγμάχος και αργότερα ως ποδοσφαιριστής, τελικά, όμως, τον κέρδισε το μπάσκετ.
Το καλοκαίρι του 1979 επιλέχθηκε στο Νο#68 του Draft από τους Boston Celtics (του NBA), αλλά για καλή μας τύχη, οι έξυπνοι παράγοντες του Άρη Θεσσαλονίκης τον έφεραν τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς και τον ενέταξαν στο δυναμικό της τότε ομάδας, η οποία ήδη κατείχε το πρωτάθλημα Ελλάδας. Ο Νίκος Γκάλης εγκατέλειψε μια σίγουρη καριέρα στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου (NBA) και ουσιαστικά έδωσε την ψυχή του και το σώμα του στην Ελλάδα, κάνοντας το μπάσκετ εθνικό μας άθλημα. Στα δεκατρία χρόνια της πορείας του στον Άρη κατέκτησε όλους τους τοπικούς τίτλους, κερδίζοντας συνολικά 8 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα. Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, το Γκάλη τον φοβήθηκε και τον θαύμασε και η Ευρώπη. Με τον Άρη συμμετείχε σε ένα τελικό του κυπέλλου Κόρατς το 1984 και σε τρία Final Four του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης το 1988,1989,1990 καθώς και σε ένα το 1994 με τον ΠΑΟ. Το αστέρι, όμως, του Νίκου Γκάλη έλαμψε και στο μαγικό καλοκαίρι του 1987, όταν, μαζί με την Εθνική Ομάδα στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, αφήνοντας άφωνη την παγκόσμια αθλητική κοινότητα με τα κατορθώματά του που μόνο με μύθο, όπως αυτό του Δαβίδ με το Γολιάθ, μπορούν να συγκριθούν. Ο Νικ άπιαστος κάθε βράδυ, οδηγούσε την ελληνική ομάδα προς το όνειρο, πετυχαίνοντας καλάθια, ασύλληπτα από την ανθρώπινη λογική και αντίθετα ακόμα και προς τους νόμους της βαρύτητας, περνούσε δίπλα και κάτω από αντιπάλους που έμεναν με ανοικτό το στόμα, πετυχαίνοντας απίστευτους μέσους όρους πόντων αγώνα για την εποχή. Χαρακτηριστικό και ανεξίτηλο στη μνήμη μας θα μείνει το συγκλονιστικό καλάθι που πέτυχε στον τελικό απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, νικώντας ολόκληρη τη ρωσική πεντάδα που τον μάρκαρε ταυτόχρονα και κάνοντας τέσσερα «σπασίματα» στον αέρα όπου χρειάστηκε να μείνει για κάποια δευτερόλεπτα. Ο Γκάλης συνέδεσε το όνομά του και με το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1989, ενώ το κύκνειο άσμα του με την Εθνική θα ακουστεί στον αγώνα με τη Βουλγαρία στο Ευρωμπάσκετ του 1991, όπου θα πετύχει 38 πόντους και ταυτόχρονα θα γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία όλων των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, ξεπερνώντας και τον Τσέχο Μπράβενετς με το απίστευτο νούμερο των 5.130 πόντων σε 168 εμφανίσεις του με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας, αυτό θα είναι το αντίο του μόνο που κανένας δεν το ξέρει για του πει «Χαίρε Γκάλη». Στο Ελληνικό Πρωτάθλημα ο μάγος του ελληνικού μπάσκετ αναδείχθηκε 12 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, έχοντας σύνολο 12.849 πόντους σε 384 αγώνες και μέσο όρο 33,4 πόντους ανά αγώνα, ρεκόρ που μέχρι σήμερα παραμένει ακατάρριπτο και τελείωσε άδοξα την καριέρα του στον ΠΑΟ το 1995 κατέχοντας το ασύλητο ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα των 25.995 επισήμως καταγεγραμμένων πόντων στους 854 αγώνες της καριέρας του (30,4 μ.ο.) . Ο Γκάλης, εκτός από μεγάλος σκόρερ – ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών στη Ευρώπη – ήταν και εξαιρετικός πασέρ, σημειώνοντας πανευρωπαϊκό ρεκόρ με 23 ασίστ σε αγώνα του Άρη για το κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης το 1990. Με την Εθνική ομάδα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ σε 4 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, σε 1 Παγκόσμιο, σε 3 challenge round και σε 3 Προ-ολυμπιακά Τουρνουά. Συμμετείχε 3 φορές στη Μεικτή Ευρώπης, αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίχτης, πρώτος σκόρερ και μέλος της καλύτερης πεντάδας στα Ευρωμπάσκετ του 1987 και 1989, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 και στη Βαλκανιάδα του 1986, επίσης το 1987 ψηφίστηκε ως ο καλύτερος ευρωπαίος μπασκετμπολίστας, 2ος καλύτερος αθλητής της Μεσογείου και 10ος καλύτερος αθλητής στον κόσμο. Ο Νίκος είχε ένα εκπληκτικό ένστικτο μέσα στο παιχνίδι, πολύ πλούσιο ρεπερτόριο στις επιλογές του και ήταν ο παίκτης που έφερε τον επαγγελματισμό του ελληνικό μπάσκετ.
Αυτός είναι λοιπόν ο Γκάλης, ο ευλογημένος από τον θεό - τουλάχιστον ο κόσμος που τον έβλεπε από απόσταση αυτό πίστευε. 15 χρόνια στο μετερίζι του με μια μπάλα στα χέρια, πάντα μπροστά και ποτέ όπισθεν, να εμπνέει και να εμπνέεται, να παίρνει ένα λαό στα δυνατά χέρια του και να τον ταξιδεύει στο όνειρο, που όμως ήταν αληθινό, να του χαρίζει το ευ ζην μέσα στις τέσσερις γραμμές ενός γηπέδου, να κάνει τα αδύνατα - δυνατά, τα απίθανα – πιθανά, τα αόρατα – ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Αυτός ο προικισμένος, ο χαρισματικός παίχτης, ο αληθινός επαγγελματίας δε μένει πια εδώ, η φωλιά του στα γήπεδα ερήμωσε, αλλά άφησε μια παρακαταθήκη σωστό θησαυρό στις επόμενες γενιές που σφυρηλατήθηκαν από τα δικά του κατορθώματα και ανέβηκαν σε άλλες απάτητες κορυφές, συνεχίζοντας να προσφέρουν στο εθνικό μας άθλημα, το άθλημα που ο Γκάλης το έκανε εθνικό!
Ξεκίνησε την καριέρα του ως πυγμάχος και αργότερα ως ποδοσφαιριστής, τελικά, όμως, τον κέρδισε το μπάσκετ.
Το καλοκαίρι του 1979 επιλέχθηκε στο Νο#68 του Draft από τους Boston Celtics (του NBA), αλλά για καλή μας τύχη, οι έξυπνοι παράγοντες του Άρη Θεσσαλονίκης τον έφεραν τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς και τον ενέταξαν στο δυναμικό της τότε ομάδας, η οποία ήδη κατείχε το πρωτάθλημα Ελλάδας. Ο Νίκος Γκάλης εγκατέλειψε μια σίγουρη καριέρα στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου (NBA) και ουσιαστικά έδωσε την ψυχή του και το σώμα του στην Ελλάδα, κάνοντας το μπάσκετ εθνικό μας άθλημα. Στα δεκατρία χρόνια της πορείας του στον Άρη κατέκτησε όλους τους τοπικούς τίτλους, κερδίζοντας συνολικά 8 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα. Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, το Γκάλη τον φοβήθηκε και τον θαύμασε και η Ευρώπη. Με τον Άρη συμμετείχε σε ένα τελικό του κυπέλλου Κόρατς το 1984 και σε τρία Final Four του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης το 1988,1989,1990 καθώς και σε ένα το 1994 με τον ΠΑΟ. Το αστέρι, όμως, του Νίκου Γκάλη έλαμψε και στο μαγικό καλοκαίρι του 1987, όταν, μαζί με την Εθνική Ομάδα στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, αφήνοντας άφωνη την παγκόσμια αθλητική κοινότητα με τα κατορθώματά του που μόνο με μύθο, όπως αυτό του Δαβίδ με το Γολιάθ, μπορούν να συγκριθούν. Ο Νικ άπιαστος κάθε βράδυ, οδηγούσε την ελληνική ομάδα προς το όνειρο, πετυχαίνοντας καλάθια, ασύλληπτα από την ανθρώπινη λογική και αντίθετα ακόμα και προς τους νόμους της βαρύτητας, περνούσε δίπλα και κάτω από αντιπάλους που έμεναν με ανοικτό το στόμα, πετυχαίνοντας απίστευτους μέσους όρους πόντων αγώνα για την εποχή. Χαρακτηριστικό και ανεξίτηλο στη μνήμη μας θα μείνει το συγκλονιστικό καλάθι που πέτυχε στον τελικό απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, νικώντας ολόκληρη τη ρωσική πεντάδα που τον μάρκαρε ταυτόχρονα και κάνοντας τέσσερα «σπασίματα» στον αέρα όπου χρειάστηκε να μείνει για κάποια δευτερόλεπτα. Ο Γκάλης συνέδεσε το όνομά του και με το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1989, ενώ το κύκνειο άσμα του με την Εθνική θα ακουστεί στον αγώνα με τη Βουλγαρία στο Ευρωμπάσκετ του 1991, όπου θα πετύχει 38 πόντους και ταυτόχρονα θα γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία όλων των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, ξεπερνώντας και τον Τσέχο Μπράβενετς με το απίστευτο νούμερο των 5.130 πόντων σε 168 εμφανίσεις του με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας, αυτό θα είναι το αντίο του μόνο που κανένας δεν το ξέρει για του πει «Χαίρε Γκάλη». Στο Ελληνικό Πρωτάθλημα ο μάγος του ελληνικού μπάσκετ αναδείχθηκε 12 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, έχοντας σύνολο 12.849 πόντους σε 384 αγώνες και μέσο όρο 33,4 πόντους ανά αγώνα, ρεκόρ που μέχρι σήμερα παραμένει ακατάρριπτο και τελείωσε άδοξα την καριέρα του στον ΠΑΟ το 1995 κατέχοντας το ασύλητο ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα των 25.995 επισήμως καταγεγραμμένων πόντων στους 854 αγώνες της καριέρας του (30,4 μ.ο.) . Ο Γκάλης, εκτός από μεγάλος σκόρερ – ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών στη Ευρώπη – ήταν και εξαιρετικός πασέρ, σημειώνοντας πανευρωπαϊκό ρεκόρ με 23 ασίστ σε αγώνα του Άρη για το κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης το 1990. Με την Εθνική ομάδα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ σε 4 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, σε 1 Παγκόσμιο, σε 3 challenge round και σε 3 Προ-ολυμπιακά Τουρνουά. Συμμετείχε 3 φορές στη Μεικτή Ευρώπης, αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίχτης, πρώτος σκόρερ και μέλος της καλύτερης πεντάδας στα Ευρωμπάσκετ του 1987 και 1989, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 και στη Βαλκανιάδα του 1986, επίσης το 1987 ψηφίστηκε ως ο καλύτερος ευρωπαίος μπασκετμπολίστας, 2ος καλύτερος αθλητής της Μεσογείου και 10ος καλύτερος αθλητής στον κόσμο. Ο Νίκος είχε ένα εκπληκτικό ένστικτο μέσα στο παιχνίδι, πολύ πλούσιο ρεπερτόριο στις επιλογές του και ήταν ο παίκτης που έφερε τον επαγγελματισμό του ελληνικό μπάσκετ.
Αυτός είναι λοιπόν ο Γκάλης, ο ευλογημένος από τον θεό - τουλάχιστον ο κόσμος που τον έβλεπε από απόσταση αυτό πίστευε. 15 χρόνια στο μετερίζι του με μια μπάλα στα χέρια, πάντα μπροστά και ποτέ όπισθεν, να εμπνέει και να εμπνέεται, να παίρνει ένα λαό στα δυνατά χέρια του και να τον ταξιδεύει στο όνειρο, που όμως ήταν αληθινό, να του χαρίζει το ευ ζην μέσα στις τέσσερις γραμμές ενός γηπέδου, να κάνει τα αδύνατα - δυνατά, τα απίθανα – πιθανά, τα αόρατα – ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Αυτός ο προικισμένος, ο χαρισματικός παίχτης, ο αληθινός επαγγελματίας δε μένει πια εδώ, η φωλιά του στα γήπεδα ερήμωσε, αλλά άφησε μια παρακαταθήκη σωστό θησαυρό στις επόμενες γενιές που σφυρηλατήθηκαν από τα δικά του κατορθώματα και ανέβηκαν σε άλλες απάτητες κορυφές, συνεχίζοντας να προσφέρουν στο εθνικό μας άθλημα, το άθλημα που ο Γκάλης το έκανε εθνικό!
Νίκο, σ’ ευχαριστούμε!
Υ.Γ. κ. Υπουργέ Πολιτισμού είναι αχαριστία από την πλευρά της πολιτείας να μην έχει τιμηθεί ακόμα ο Νίκος Γκάλης για την τεράστια προσφορά του στη χώρα και τον αθλητισμό! Να δοθεί άμεσα το όνομά του στο ΟΑΚΑ μπάσκετ στην Αθήνα ή στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο Θεσσαλονίκης. Είναι χιλιάδες αυτοί που θεωρούν επιτακτική την ικανοποίηση αυτού του αιτήματος, ως ελάχιστη πράξη αναγνώρισης στον μεγάλο αθλητή!
