Η καταδίκη και ο εξορισμός της εισαγόμενης βασιλείας από την Ελλάδα με το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 ήταν αποτέλεσμα μια ευρύτερης λαϊκής συναίνεσης και συνοχής στη βάση της κοινωνίας απέναντι στη φαυλοκρατία, τον άκρατο φεουδαρχισμό, την πολιτική σήψη, τις παρακρατικές νοοτροπίες και την χωρίς τέλος εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα μέσω του ξεπουλήματος της χώρας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στις μεγάλες δυνάμεις που εισήγαγε στη νεότερη και σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου ο βασιλικός θεσμός από την περίοδο του Όθωνα μέχρι και τους Γλύξμπουργκ. Στο σύντομο χρονικό διάστημα απ' τις 20 Νοεμβρίου, όταν συγκροτήθηκε στην Αθήνα η πρώτη επιτροπή δημοκρατικού αγώνα, μέχρι την ημέρα του δημοφηφίσματος, οι πολιτικές δυνάμεις του αντιμοναρχικού αγώνα δραστηριοποιήθηκαν για μια ασυνήθιστη για τα ιστορικά δεδομένα της εγχώριας πολιτικής σκηνής σύμπνοια. Ο δημοκρατικός - αντιμοναρχικός λόγος ήταν και μιας ευρύτερης εμβέλειας υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών και ιδεών και της δημοκρατικής προοπτικής του ελληνικού πολιτεύματος. Τελικά, στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, που έγινε με υποδειγματικό και αδιάβλητο τρόπο, η μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, σε ποσοστό 69,18% έναντι 30,08%, ψήφισε υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Η Κρήτη και πάλι πρωτοπόρα σε κάθε αγώνα για τη Δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και την αποτίναξη κάθε ξένου ή ντόπιου ζυγού, έδωσε ποσοστό 91% των ψήφων της υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Το αποτέλεσμα του δημοψιφίσματος έγινε δεκτό με εντυπωσιακούς πανηγυρισμούς από το λαό, ενώ οι πολιτικοί αρχηγοί εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για τον οριστικό τερματισμό της πολιτειακής εκκρεμμότητας, που επί 60 χρόνια συνδέθηκε με τις πιο δραματικές εθνικές κρίσεις στον τόπο μας. Τέλος, ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ δεν αμφισβήτησε το αποτέλεσμα, το οποίο ήταν λογικό, καθώς οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας μπόρεσαν με επιχειρηματικό πολιτικό λόγο να καταδείξουν πόσο επιζήμιος και αναχρονιστικός ήταν ο βασιλικός θεσμός και πόσο αναξιόπιστος και με βεβαρυμένο ιστορικό μητρώο (Ιουλιανά, στήριξη και ανοχή της Απριλιανής χούντας και άλλα) ήταν ο Κ. Γλύξμπουργκ."
Ντοκουμέντα της εποχής:
"Προχθές το βράδυ σας μίλησε ο απόγονος μιας ξένης δυναστείας, εκλιπαρώντας την ψήφο σας για τη βασιλεία, δηλαδή για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τη δυναστεία του. Σήμερα σας μιλά ένας απλός πολίτης, ένας από σας, ζητώντας την ψήφο σας για τη Δημοκρατία, δηλαδή για σας τους ίδιους, για τα παιδιά τα δικά σας, για την Ελλάδα."
Απόσπασμα από την ομιλία του Μάριου Πλωρίτη κατά τον αντιμοναρχικό αγώνα πριν το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974.
"Τα λογικά επιχειρήματα που στηρίζουν τη Δημοκρατία - και βέβαια, εννοώ πάντα την αβασιλευτη - δεν είναι η μοναδική της δύναμη. Δύναμη της Δημοκρατίας είναι, προπάντων, οι αρετές της ψυχής που τη γεμίζουν με ανθρώπινο περιεχόμενο, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη. Δύναμη της Δημοκρατίας είναι η πίστη, η πίστη στον άνθρωπο γενικά και στο σημερινό Έλληνα ειδικότερα."
Απόσπασμα από την ομιλία του Γιώργου Κουμάντου κατά τον αντιμοναρχικό αγώνα πριν το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974.
Ντοκουμέντα της εποχής:
"Προχθές το βράδυ σας μίλησε ο απόγονος μιας ξένης δυναστείας, εκλιπαρώντας την ψήφο σας για τη βασιλεία, δηλαδή για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τη δυναστεία του. Σήμερα σας μιλά ένας απλός πολίτης, ένας από σας, ζητώντας την ψήφο σας για τη Δημοκρατία, δηλαδή για σας τους ίδιους, για τα παιδιά τα δικά σας, για την Ελλάδα."
Απόσπασμα από την ομιλία του Μάριου Πλωρίτη κατά τον αντιμοναρχικό αγώνα πριν το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974.
"Τα λογικά επιχειρήματα που στηρίζουν τη Δημοκρατία - και βέβαια, εννοώ πάντα την αβασιλευτη - δεν είναι η μοναδική της δύναμη. Δύναμη της Δημοκρατίας είναι, προπάντων, οι αρετές της ψυχής που τη γεμίζουν με ανθρώπινο περιεχόμενο, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη. Δύναμη της Δημοκρατίας είναι η πίστη, η πίστη στον άνθρωπο γενικά και στο σημερινό Έλληνα ειδικότερα."
Απόσπασμα από την ομιλία του Γιώργου Κουμάντου κατά τον αντιμοναρχικό αγώνα πριν το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974.