Το πολιτιστικό κεφάλαιο της χώρας μας αποτελεί δημόσιο αγαθό και είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ποιότητα ζωής, την εκπαίδευση, την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση. Η πολιτιστική μας παράδοση κάνει την πατρίδα μας ξεχωριστή. Η σχετικά πρόσφατη αναβίωση σε διεθνές επίπεδο του αρχαίου θεσμού της ολυμπιακής εκεχειρίας, κατέδειξε ότι αν ξεφύγουμε από την αποστειρωμένη αντίληψη που έχει ο συντηρητισμός για την παράδοση, τότε μπορούμε να τη μετατρέψουμε σε πηγή απελευθέρωσης, δημιουργίας, αναζήτησης, πηγή μάθησης και έμπνευσης για το παρόν και το μέλλον. Ο πολιτισμός πρέπει να διαπερνά όλες τις τοπικές και κεντρικές πολιτικές, με στόχο τη διευκόλυνση της δημιουργικής καλλιτεχνικής έκφρασης και την αναδιατύπωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας με όρους του 21ου αιώνα για να διασφαλίζεται η δυναμική μας παρουσία στη διεθνή σκακιέρα του πολιτισμού. Η επαναφορά του πολιτισμού στο προσκήνιο με την παραγωγική διασύνδεση πολιτισμού - παιδείας, τις τεχνολογίες της πληροφορικής και του Διαδικτύου, καθώς και με την τουριστική βιομηχανία, επιβάλλεται να αποτελέσει στρατηγικό στόχο των άμεσων πολιτικών μέχρι το 2014. Χρειάζεται να συνδέσουμε αποφασιστικά τον πολιτισμό με την κοινωνία της πληροφορίας για να πετύχουμε την πολιτιστική αποκέντρωση. Για το νέο δήμο Φυλής, η πολιτική διαχείριση του πολιτιστικού αποθέματος πρέπει να αποτελέσει αυτοδύναμη συνιστώσα του χωροταξικού συνδυασμού. Χρειάζεται άμεση επένδυση σε πολιτιστικές υποδομές σε περιοχές και γειτονιές υποβαθμισμένες. Περιορισμός των πολιτιστικών ανισοτήτων για να έχουν όλοι οι πολίτες τη δυνατότητα να ονειρευτούν και να γευτούν το πολιτιστικό προϊόν. Για την αποκεντρωμένη διοίκηση στοίχημα πρέπει να αποτελέσει η δημιουργία ενός πλαισίου διευρυμένων αποφάσεων για τη μαζική ένταξη των πολιτών στις πολιτιστικές δράσεις που θα λαμβάνουν χώρα στην περιοχή τους. Το στοίχημα όμως αυτό δεν μπορεί να κερδηθεί αν η προσπάθεια δεν ξεκινήσει από τη βάση της κοινωνικής εξέλιξης κάθε ατόμου, που είναι το σχολείο. Η αναβάθμιση μαθημάτων τέχνης και πολιτιστικής κληρονομιάς στην τυπική εκπαίδευση, η ένταξη του τοπικού πολιτισμού στη λειτουργία του ανοιχτού σχολείου, σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς με αντικείμενο έννοιες όπως πολιτιστική συνέχεια, σύνδεση πολιτισμού και περιβάλλοντος, αξία της παράδοσης. Νέες τεχνολογίες για τη διάσωση και την καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας, ψηφιοποίηση του συνόλου του πολιτιστικού πλούτου και πλήρες, με διαρκή ενημέρωση, εθνικού αρχείου μνημείων, και τέλος, ο εμπλουτισμός κάθε σχολικής ή δημοτικής βιβλιοθήκης με εκπαιδευτικό υλικό, νέες εκδόσεις βιβλίων σε ψηφιακή και έντυπη μορφή, καθώς και η έμφαση στην οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων με σκοπό την εξοικείωση των νέων στα θέματα πολιτισμικής διαφορετικότητας, μέσα από τη λήψη πρωτοβουλιών της τοπικής αυτοδιοίκησης και την ενίσχυση προγραμμάτων πολιτισμικής όσμωσης με τους μετανάστες, είναι μόνο κάποια από τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την πολιτισμική και πολιτιστική αναβάθμιση του λαού μας και ταυτόχρονα του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής στην πόλη και την περιφέρεια. Ο πολιτισμός είναι κεφάλαιο ανεκτίμητο για τους Έλληνες, πηγή της εθνικής τους ενότητας και της ιστορικής τους πορείας στο πέρας των αιώνων. Η πολιτεία οφείλει μέσω των οργάνων της να ανάγει τον πολιτισμό σε κοινή ταυτότητα κάθε Έλληνα με την πόλη του και τη Χώρα.
