Μια δυσάρεστη αλλά πλέον καθιερωμένη κατάσταση περίμενε όλους όσους βρεθήκαμε την Πέμπτη 27/9 στο Δημοτικό Συμβούλιο Φυλής. Όπως λοιπόν συνηθίζεται εδώ και περίπου δύο χρόνια, μια ομάδα πολιτών διέκοψε το Δ.Σ. λίγο μετά την έναρξή του και επιτέθηκε φραστικά στον Δήμαρχο. Οι πολίτες αυτοί αιτούνταν να πάρουν το λόγο και στη συνέχεια να συζητήσει το Δ.Σ. για ένα σημαντικό πρόβλημα που αφορά τον Οικισμό Γεννηματά, που δεν είναι άλλο από την έλλειψη δημοτικού φωτισμού. Υπενθυμίζω ότι το εν λόγω ζήτημα απασχολεί τους κατοίκους για τουλάχιστον έξι μήνες και προέκυψε μετά την κλοπή 5,5 χιλιομέτρων καλωδίων του δημοτικού φωτισμού από τους γνωστούς - αγνώστους της περιοχής. Το ζήτημα αυτό το είχα θέσει κι εγώ σε συνεδρίαση του συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων πριν τέσσερις περίπου μήνες, αναγνωρίζοντας την σημαντικότητα της ύπαρξης φωτισμού για την ασφάλεια των κατοίκων της συνοικίας αυτής. Μετά λοιπόν από φωνές, αντεγκλήσεις, προσβλητικές εκφράσεις και άλλα δεν αρμόζει σε πολιτική ιστοσελίδα να αναφερθούν, το λόγο πήρε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος ενημερώνοντας το σώμα και τους δημότες ότι η αποκατάσταση του φωτισμού καθυστέρησε λόγω μη εκδήλωσης ενδιαφέροντος από κανέναν εργολάβο κατά τον μειοδοτικό διαγωνισμό που προκήρυξε ο Δήμος Φυλής το προηγούμενο διάστημα κι ότι τελικά το έργο θα ξεκινήσει με απευθείας ανάθεση σε ανάδοχο, ώστε να τελειώσει το αργότερο μέσα σε 2 - 3 εβδομάδες. Έλα όμως που η ιστορία μας δεν τελειώνει εδώ! Παρά τα παραπάνω, οι φωνές και οι έντονες διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν με ακόμα εντονότερο τρόπο, υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο την διαδικασία του Δ.Σ. Φυσικά, η διαδικασία του Δ.Σ. ξεκίνησε μετά την αποχώρηση των κατοίκων και με καθυστέρηση τουλάχιστον μισής ώρας. Τώρα θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος τι έκανε η αντιπολίτευση κατά την διάρκεια των επεισοδίων. Απολύτως τίποτα. Οι δημοτικοί σύμβουλοι της μειοψηφίας παρακολουθούσαν αμέτοχοι τον εξευτελισμό των θεσμών και του ίδιου του Δ.Σ. που είναι η απόλυτη έκφραση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας σε κάθε Δήμο. Δεν με ενδιαφέρει και σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, ούτε αυτός είναι ο σκοπός της συγκεκριμένης ανάρτησης, απλώς με θλίβει οτιδήποτε καταστρατηγεί την δημοκρατία και τα όργανά της και μάλιστα σε μια εποχή που το πολίτευμα βάλλεται από παντού. Άλλωστε, το προσωπικό μου ενδιαφέρον για την όσο το δυνατό καλύτερη λειτουργία της δημοκρατίας στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι πρώιμο, καθώς από τα πρώτα κιόλας επεισόδια στο Δ.Σ. Φυλής τον Ιανουάριο του 2011 δήλωσα απερίφραστα την αντίθεσή μου στην προσπάθεια "τσιρκοποίησης" και ευτελισμού του Δ.Σ. από οποιονδήποτε δεν σέβεται τον χώρο και τους νόμιμα εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού. Το Δ.Σ. δεν είναι ούτε αρένα, ούτε κακόφημο μπαρ. Η βία και οι ύβρεις δεν έχουν θέση στην δημοκρατία. Το δικαίωμα στην διαμαρτυρία είναι ιερό, όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να καταστρατηγεί την δημοκρατία και τους νόμους. Όλοι μας, πολίτες και αιρετοί, γνωρίζουμε τα προβλήματα της πόλης, όλοι εδώ ζούμε και σίγουρα δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την κατάσταση της καθημερινότητάς μας. Οι γειτονιές έχουν προβλήματα που τα έχω διαπιστώσει από κοντά, γιατί την πόλη την περπατάω και μιλάω με τους δημότες, στην γειτονιά που ζω υπάρχουν κι εκεί προβλήματα που σίγουρα δεν θα λυθούν με μαγικό τρόπο, αλλά ούτε και με φωνές, ύβρεις και ασέβεια απέναντι στους θεσμούς. Όποιος λοιπόν αιρετός ή δημότης χαίρεται για τον εξευτελισμό των θεσμών ή τρίβει τα χέρια όταν υβρίζονται, λοιδορούνται ή προπηλακίζονται νόμιμα εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού, πρέπει να γνωρίζει ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει και η δική του σειρά να γίνει θύμα ανάλογων συμπεριφορών που βλάπτουν την κοινωνία, την δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης, μέσα σε ένα αναιμικό δημοκρατικό πολίτευμα που στις μέρες μας κινδυνεύει ανα πάσα στιγμή. Άλλωστε, να μην ξεχναμε και τα λόγια του Martin Niemoller: "πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής. Μετά ήρθαν για τους Εβραίους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος. Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής. Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γιʼ αυτό δεν μίλησα. Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε μείνει πια κανείς να μιλήσει για κανέναν." Το σύνδρομο του θεατή σε τόσο πονηρούς καιρούς δεν αρμόζει σε κανέναν κι ένας λόγος παραπάνω όταν αυτός που κάνει τον θεατή είναι εκλεγμένος φρουρός της δημοκρατίας και των θεσμών, ακόμα κι αν διαφωνεί με αυτούς.