Ο Δημήτρης Ανυφαντάκης είναι Επιστημονικός Συνεργάτης
της Ιεράς Μητρόπολης Ιλίου, Αχαρνών & Πετρουπόλεως και τ. Δημοτικός Σύμβουλος στο νέο Δήμο Φυλής. Γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1983 στην Θεσσαλονίκη και κατάγεται από τα Χανιά της Κρήτης. Το 2001 εισήχθη από τους πρώτους στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης απ’ όπου και αποφοίτησε το 2005. Από το 2019 είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος με ειδίκευση στην κοινωνιολογία, από το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι μόνιμος Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του ΥΠΑΙΘ και ειδικεύεται στην διαπολιτισμική και στην αντισταθμιστική αγωγή. Είναι Διευθυντής του ενταξιακού προγράμματος "Δράσεις υπέρ του παιδιού και της οικογένειας Ρομά". Έχει σχεδιάσει εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιούνται από διάφορους φορείς. Ασχολείται με τα κοινά από τα μαθητικά του χρόνια. Διετέλεσε μεταξύ άλλων: Έφηβος Βουλευτής Α' Θεσ/νίκης κατά τη Δ΄ Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων και Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών ΠΤΔΕ Αλεξ/πολης "Δ. Γληνός". Είναι Χριστιανός Ορθόδοξος.
(ΔημήτρηςΜπουραΐμης, Δημήτρης Ανυφαντάκης στον Αγιασμό του 1ου Λυκείου Άνω Λιοσίων)
Ο σύμβουλος
της Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων και εκπαιδευτικός Π.Ε. Δημήτρης
Ανυφαντάκης, εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση προς την εκπαιδευτική κοινότητα,
με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς:
"Από καρδιάς,
εύχομαι καλή σχολική χρονιά σε όλους, με την ελπίδα να υπάρξει νηφαλιότητα,
καθώς ποτέ η παιδεία δεν ευνοήθηκε από ακρότητες και συγκρούσεις, από
περιχαρακώσεις και κόκκινες γραμμές. Η σύγχρονη ελληνική παιδεία έχει ανάγκη
από όραμα και προοπτική, από συλλογικές αντιλήψεις που προάγουν τολμηρούς και
πρωτοπόρους σχεδιασμούς, από βιώσιμους στόχους και ανοίγματα στην κοινωνία, που
ενισχύουν την διαφορετικότητα, την αξιοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την
γνώση σαν εφόδιο ζωής, σαν τον μόνο δρόμο για την πρόοδο και την εθνική
αναγέννηση.
Όλοι εμείς που
εμπλεκόμαστε στην εκπαιδευτική διαδικασία, οφείλουμε να επενδύουμε όλα τα ψυχικά
και σωματικά μας αποθέματα στην κοινή μας προσπάθεια για υψηλού επιπέδου
δημόσια και δωρεάν παιδεία. Όσο δύσκολες κι αν είναι οι εποχές, όσο κι αν η
παιδεία βάλλεται από παντού, εμείς πεισματικά θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια
σε όσα και όσους απαξιώνουν το δημόσιο σχολείο.
Για μένα, η
παιδεία είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα. Είναι το φως στην άκρη του τούνελ.
Όλοι μαζί, λοιπόν, ας επενδύσουμε στο μέλλον των παιδιών, ας δώσουμε δικαίωμα
στην ελπίδα και στο μέλλον του τόπου."
Στις μέρες μας η γνώση έχει χάσει το σκοπό της. Ανάμεσα σε συμπληγάδες η ελληνική παιδεία προσπαθεί να βρει το βηματισμό της και να σταθεί όρθια, κουβαλώντας στο ανεμικό κορμί της, λάθη, στρεβλώσεις και αποτυχημένους σχεδιασμούς πολλών χρόνων.
Μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί και τοπική αυτοδιοίκηση - οι κοινωνικοί εταίροι δηλαδή της παιδείας - προσπαθούμε ο καθένας από το δικό του μετερίζι, αλλά κι όλοι μαζί, να δώσουμε όραμα και να δημιουργήσουμε ρεαλιστικούς στόχους, σ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα που απαξιώνει, υποβαθμίζει και εμπορευματοποιεί την γνώση. Δυστυχώς για όλους μας, παιδεία, με όρους αγοράς δεν γίνεται. Αυτό πρέπει να το αντιληφθούν πρωτίστως όσοι νομίζουν ότι μπορούν να περιθωριοποιούν την παιδεία, σε τόσο δύσκολες, εθνικά, στιγμές. Η παιδεία ήταν και παραμένει ο μόνος ασφαλής δρόμος εξόδου από την κρίση, το μόνο εθνικό κεφάλαιο με πραγματικά μεγάλη αξία, η μόνη επένδυση με μετρήσιμο και υψηλό κοινωνικό κέρδος.
Εμείς σαν Δήμος έχουμε συνειδητοποιήσει από πολύ νωρίς, πως ανάπτυξη και πρόοδος χωρίς παιδεία δεν υπάρχουν. Γι ‘ αυτό έχουμε βάλει στο κέντρο των πολιτικών μας, την ενίσχυση της παιδείας με κάθε μέσο. Σήμερα λοιπόν κοιτάμε με περηφάνια στα μάτια την εκπαιδευτική κοινότητα, παρουσιάζοντας έργο χειροπιαστό. Η Α΄& Β’/βάθμια σχολική επιτροπή του Δήμου Φυλής έχουν δουλέψει σκληρά κι έχουν πετύχει πολλά, καθιστώντας την λειτουργία των σχολείων της περιοχής ως πρότυπη στο σύνολο των Δήμων της Αττικής. Έχουμε καταφέρει, τίποτα να μη λείπει από τα εκπαιδευτήριά μας, υποστηρίζοντας στην πράξη το έργο εκπαιδευτικών και μαθητών. Ταυτόχρονα χτυπάμε στη ρίζα του και το πρόβλημα υπερπληθυσμού ορισμένων σχολικών μονάδων, εγκαινιάζοντας το αμέσως επόμενο διάστημα ένα νέο δημοτικό σχολείο για τα παιδιά της πόλης μας. Το 10ο Δημοτικό, ένα όνειρο πολλών χρόνων, γίνεται πραγματικότητα.
Για μας, η παιδεία είναι προτεραιότητα και τοπική υπόθεση με εθνικά χαρακτηριστικά. Για μας, πατριωτισμός και εθνικοί στόχοι δεν μπορούν να υπάρξουν αν δεν βιώσουμε όλοι μας βαθιά τα νοήματα των ελληνικών γραμμάτων, αν δεν γίνουμε μέτοχοι της ελληνικής παιδείας.
Ο
Σύμβουλος της Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων, Δημήτρης Ανυφαντάκης ήταν παρών
όπως κάθε χρόνο στο ετήσιο μνημόσυνο για τα θύματα του καταστροφικού σεισμού
της 7ης Σεπτεμβρίου 1999.
Ακολουθεί το μήνυμά του:
"Πριν 14 χρόνια ο τόπος μας πόνεσε και σημαδεύτηκε βαθιά. Τα
πρόσωπα των ανθρώπων γέμισαν με απελπισία, όμως μόνο για λίγο. Με πραγματική
αγάπη και με συλλογική δουλειά αλλάξαμε τα γραμμένα της μοίρας. Ξαναχτίσαμε όσα
γκρέμισε η μανία της φύσης και δημιουργήσαμε ένα περιβάλλον ξεχωριστό για μας
και τα παιδιά μας. Όμως, όσα χρόνια κι αν περάσουν, οφείλουμε να μην ξεχάσουμε
τα τραγικά θύματα της μέρας εκείνης. Οι άνθρωποι αυτοί που χάθηκαν θα υπάρχουν
πάντα στην μνήμη και στην καρδιά μας, υπαγορεύοντάς μας έναν καθημερινό αγώνα
για την καλυτέρευση της ζωής μας, για την απαλλαγή απ' όσα μας δηλητηριάζουν,
για την ασφάλεια και την κοινωνική ομόνοια".
14 χρόνια πέρασαν από το τραγικό
μεσημέρι της 7ης Σεπτεμβρίου του 1999 και κανείς μας δεν ξεχνά. Η ζωή μας
άλλαξε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, και μαζί της ο τόπος που γεννηθήκαμε και
μεγαλώσαμε. Ο φονικός εκείνος σεισμός ήταν, ίσως, αυτό το φυσικό γεγονός που θα
μας σημαδέψει για πάντα. Ήταν αυτή ακριβώς η λεπτή γραμμή μέσα στο χρόνο, που
την διαβήκαμε και έμελλε να καθορίσει τις εξελίξεις και το μέλλον, όχι μόνο όσων
έζησαν εκείνες τις στιγμές, αλλά και των γενεών που θα ακολουθήσουν.
Φίλες & φίλοι
Ο λαός του τόπου μας βίωσε την
απόλυτη καταστροφή. Απέδειξε, όμως, για ακόμα μια φορά πόσο δυνατός και
ξεχωριστός είναι. Με πείσμα, με κουράγιο και υπομονή, με πίστη στην ενότητα και
με ισχυρό το ένστικτο της αλληλεγγύης, σταθήκαμε ξανά στα πόδια μας. Σε πολύ
λίγο χρόνο, οι πόλεις μας που σήμερα αποτελούν τον μεγάλο Δήμο Φυλής
ξαναχτίστηκαν καλύτερες απ’ ότι ήταν, και η ζωή μας βρήκε και πάλι τους
κανονικούς της ρυθμούς. Τότε – όπως και σήμερα – τα καταφέραμε, γιατί δουλέψαμε
ομαδικά. Βάλαμε το εμείς πάνω από το εγώ, και είδαμε το διπλανό μας σαν
πραγματικό μας αδερφό. Αλλάξαμε νοοτροπία και ήρθαμε πιο κοντά. Είδαμε την
καταστροφή σαν ευκαιρία για ανάπτυξη και φτιάξαμε έργα πνοής που άλλαξαν την
καθημερινότητά μας. Δουλέψαμε με όραμα και καταφέραμε 14 χρόνια μετά τίποτα να
μην θυμίζει εκείνη την αποφράδα ημέρα.
Συντοπίτες &
συντοπίτισσες
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, τα βήματά
μας θα μας οδηγούν κάθε Σεπτέμβρη σ’ αυτό το μνημείο. Ευθύνη μας είναι να μην
ξεχάσουμε ποτέ τ’ αδέρφια μας που χάθηκαν την μέρα εκείνη. Σαν Δήμος, θα
συνεχίσουμε να κρατάμε άσβεστη την φλόγα της ιστορικής μνήμης, στέλνοντας
ταυτόχρονα το μήνυμα ότι η ελπίδα μπορεί να γεννηθεί παντού. Ακόμα και μέσα από
τα ερείπια και την φωτιά, η σπίθα της αναγέννησης θα ξεπετιέται και θα φωτίζει
τον δρόμο του λαού μας.