Μήνυμα για τον ερχομό του 2011

Στην αυγή του 2011, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τεράστιες προκλήσεις: οικονομικές, κοινωνικές, γεωπολιτικές. Ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις αλλάζουν τις ισορροπίες ανάμεσα στους συντελεστές της παραγωγής και πιέζουν για αλλαγές στο σύστημα διακυβέρνησης. Οι ανισότητες στον πλούτο αλλά και οι ευκαιρίες διευρύνονται. Σε μια κοινωνία συνεχώς μεταβαλλόμενη, σε ένα σύστημα θεσμών και αξιών που αλλάζει ραγδαία, η τοπική και κεντρική εξουσία χρειάζεται τομές που θα σαρώσουν τις αγκυλώσεις του χθες και τα κατεστημένα του σήμερα. Είναι ξανά η ώρα των Ενεργών Πολιτών. Των πολιτών αυτών που συνέδεσαν τους αγώνες τους με την αλλαγή και την ανατροπή. Όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τα κοινά και τη συλλογική προκοπή οφείλουμε να δώσουμε πειστικές απαντήσεις για την ανάκτηση του κύρους και της αυτοδυναμίας του πολιτικού συστήματος, για ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης που θα ρυθμίζει ένα σύγχρονο, αποκεντρωμένο, φιλικό και αποτελεσματικό δημόσιο τομέα, για τη σηματοδότηση ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου, αλλά κυρίως για τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους.

Ο δρόμος για την αναδόμηση του κοινωνικού ιστού προς όφελος του πολίτη και με πυξίδα τις ανάγκες του περνά μέσα από το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για μας τους νέους προοδευτικούς Δημοκράτες, η Δημοκρατία είναι συνώνυμο της ελευθερίας, η δε ερμηνεία και εφαρμογή τους αδιαπραγμάτευτες. Για το νέο Δήμο Φυλής απαιτείται μια σύγχρονη πολιτική που θα προτείνει και θα βρίσκει λύσεις στα αδιέξοδα. Μια πολιτική που θα εδράζεται από τη συναίνεση του συνόλου της τοπικής κοινωνίας, που θα σέβεται και θα προστατεύει τις ανθρώπινες αξίες και τη διαφορετικότητα.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους Φίλους και τις Φίλες, τους Συμπολίτες και τις Συμπολίτισσές μου στο νέο Δήμο Φυλής υγεία, πρόοδο, ευημερία και αγάπη, και να τους αφιερώσω τους στίχους του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου:

«Να γίνει το όνειρο: Ν’ ανατείλουν δύο ήλιοι μαζί στο στερέωμα, ο ένας τους μεσ’ απ’ την άβυσσο του διαστήματος, όπως πάντα, κι ο δεύτερος, ο άλλος, η Αγάπη, μεσ’ από την ανθρώπινη άβυσσο».

Δημήτρης Α. Ανυφαντάκης

Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Φυλής
(Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων)
Εκπαιδευτικός Π.Ε. (Δάσκαλος)

Read More

Μαγευτική η Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του 1ου Δημοτικού Άνω Λιοσίων!

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Άνω Λιοσίων, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, διοργάνωσε μία εξαιρετική στη σύλληψη και στην οργάνωση χριστουγεννιάτικη εκδήλωση για τα παιδιά του Σχολείου. Το ξεχωριστό στοιχείο που έκανε τη σημερινή αυτή εκδήλωση εντελώς ιδιαίτερη ήταν το αυθόρμητο δρώμενο που έστησε ο συγγραφέας Βαγγέλης Ηλιόπουλος, ο οποίος ήταν και ο κεντρικός καλεσμένος της γιορτής, με τη συμμετοχή όλου του παιδικού κοινού. Η δραστηριοποίηση των μικρών μαθητών με αφορμή τον έντεχνο λόγο αποτέλεσε βασική πηγή ενδιαφέροντος και σαφώς έκανε τη γιορτή αυτή να ξεφεύγει από τα πλαίσια του συνηθισμένου που τόσα χρόνια μονότονα έχει καθιερωθεί ως πρότυπο παιδικών και μαθητικών εκδηλώσεων. Οι γονείς του Σχολείου, πάντα αρωγοί σε κάθε προσπάθεια που αποβλέπει στην πολιτιστική και πολιτισμική εξέλιξη των μαθητών, έδωσαν ένα δείγμα θέλησης για τη δημιουργία του ξεχωριστού μέσα σε δύσκολες εποχές με ελάχιστα υλικά και ηθικά αποθέματα από τη μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας. Στην εκδήλωση παρεβρέθηκε και ο Δημοτικός Σύμβουλος Φυλής Δημήτρης Ανυφαντάκης, ο οποίος σε κατ' ιδίαν συζητήσεις του με μέλη του Συλλόγου Γονέων τόνισε την ανάγκη δημιουργίας ενός φορέα εξέλιξης και υποστήριξης του πολιτισμού στο νέο Δήμο Φυλής, που θα ξεκινά από τις κατώτερες βαθμίδες της εκαίδευσης και θα φτάνει μέχρι την τρίτη ηλικία, με άμεση συμμετοχή των κατοίκων όλων των ηλικιών σε ένα πλέγμα πολιτιστικών εκδηλώσεων, που θα ανάγουν την κοινωνική πρόοδο μέσω της τέχνης και του πολιτισμού στο στοιχείο εκείνο που θα αποτελέσει την ταυτότητα των δημοτών του Δήμου Φυλής στο νέο καλλικρατικό χάρτη της Αττικής. Τέλος, σημείωσε ότι η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, ακόμα και σε καθημερινά αναλώσιμα υλικά απαραίτητα για τη λειτουργία των σχολείων της περιοχής, που έχει φέρει τους εκπαιδευτικούς σε απόγνωση, καθώς και το κτιριακό πρόβλημα που ήταν και παραμένει το αγκάθι της εκπαίδευσης στην περιοχή, πρέπει να αποτελέσουν πρωταρχικό μέλημα της νέας Δημοτικής Αρχής, η οποία θα πρέπει να δεσμευτεί πάνω σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και σχεδιασμούς για την όσο το δυνατόν πιο άμεση λύση των μακροχρόνιων αυτών προβλημάτων "επιβίωσης" των σχολείων της πόλης.

Read More

Μήνυμα του Δημήτρη Ανυφαντάκη για την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Κοινή επιθυμία όλων μας στις δύσκολες μέρες που περνάμε πρέπει να είναι η δημιουργία ενός κράτους το οποίο θα θέτει την ανεμπόδιστη άσκηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως εθνικής προέλευσης, θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων, θεμέλιο λίθο της πολιτικής του. Ενός κράτους το οποίο θα λειτουργεί προληπτικά και όχι κατασταλτικά, το οποίο θα προστατεύει τους πολίτες του από την κρατική βία και την αστυνομική αυθαιρεσία και θα συμμορφώνεται με τους διεθνείς κανόνες. Ενός κράτους το οποίο θα εκλαμβάνει την διαφορετικότητα ως αφορμή δημιουργίας και ανάπτυξης. Ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι Πόντιοι παλιννοστούντες, οι Ρομά, οι ομογενείς από τη Βόρεια Ήπειρο, πρέπει άμεσα να νιώσουν ισότιμα μέλη μιας κοινωνίας δικαίου που θα στηρίζεται σε ένα νομικό πλαίσιο απλό και ευέλικτο, που θα θέτει ως στόχους του την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων όλων ανεξαιρέτως των πολιτών, τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών και την πρόνοια για τη δεύτερη γενιά μεταναστών, καθώς και τη στήριξη ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων που σήμερα βρίσκονται κοινωνικά αποκλεισμένες και περιθωριοποιημένες. Η εγγύηση της απαράβατης λειτουργίας των κανόνων της ισοπολιτείας απέναντι σε όλους τους πολίτες πρέπει να αποτελέσει θέμα αρχής σε επίπεδο τοπικής και κεντρικής εξουσίας.

Δημήτρης Α. Ανυφαντάκης
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Φυλής
(τοπικός σύμβουλος Άνω Λιοσίων)
Εκπαιδευτικός Π.Ε. (Δάσκαλος)

Read More

Πολιτισμός - Το Εθνικό Κεφάλαιο της Ελλάδας

Το πολιτιστικό κεφάλαιο της χώρας μας αποτελεί δημόσιο αγαθό και είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ποιότητα ζωής, την εκπαίδευση, την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση. Η πολιτιστική μας παράδοση κάνει την πατρίδα μας ξεχωριστή. Η σχετικά πρόσφατη αναβίωση σε διεθνές επίπεδο του αρχαίου θεσμού της ολυμπιακής εκεχειρίας, κατέδειξε ότι αν ξεφύγουμε από την αποστειρωμένη αντίληψη που έχει ο συντηρητισμός για την παράδοση, τότε μπορούμε να τη μετατρέψουμε σε πηγή απελευθέρωσης, δημιουργίας, αναζήτησης, πηγή μάθησης και έμπνευσης για το παρόν και το μέλλον. Ο πολιτισμός πρέπει να διαπερνά όλες τις τοπικές και κεντρικές πολιτικές, με στόχο τη διευκόλυνση της δημιουργικής καλλιτεχνικής έκφρασης και την αναδιατύπωση της πολιτιστικής μας ταυτότητας με όρους του 21ου αιώνα για να διασφαλίζεται η δυναμική μας παρουσία στη διεθνή σκακιέρα του πολιτισμού. Η επαναφορά του πολιτισμού στο προσκήνιο με την παραγωγική διασύνδεση πολιτισμού - παιδείας, τις τεχνολογίες της πληροφορικής και του Διαδικτύου, καθώς και με την τουριστική βιομηχανία, επιβάλλεται να αποτελέσει στρατηγικό στόχο των άμεσων πολιτικών μέχρι το 2014. Χρειάζεται να συνδέσουμε αποφασιστικά τον πολιτισμό με την κοινωνία της πληροφορίας για να πετύχουμε την πολιτιστική αποκέντρωση. Για το νέο δήμο Φυλής, η πολιτική διαχείριση του πολιτιστικού αποθέματος πρέπει να αποτελέσει αυτοδύναμη συνιστώσα του χωροταξικού συνδυασμού. Χρειάζεται άμεση επένδυση σε πολιτιστικές υποδομές σε περιοχές και γειτονιές υποβαθμισμένες. Περιορισμός των πολιτιστικών ανισοτήτων για να έχουν όλοι οι πολίτες τη δυνατότητα να ονειρευτούν και να γευτούν το πολιτιστικό προϊόν. Για την αποκεντρωμένη διοίκηση στοίχημα πρέπει να αποτελέσει η δημιουργία ενός πλαισίου διευρυμένων αποφάσεων για τη μαζική ένταξη των πολιτών στις πολιτιστικές δράσεις που θα λαμβάνουν χώρα στην περιοχή τους. Το στοίχημα όμως αυτό δεν μπορεί να κερδηθεί αν η προσπάθεια δεν ξεκινήσει από τη βάση της κοινωνικής εξέλιξης κάθε ατόμου, που είναι το σχολείο. Η αναβάθμιση μαθημάτων τέχνης και πολιτιστικής κληρονομιάς στην τυπική εκπαίδευση, η ένταξη του τοπικού πολιτισμού στη λειτουργία του ανοιχτού σχολείου, σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς με αντικείμενο έννοιες όπως πολιτιστική συνέχεια, σύνδεση πολιτισμού και περιβάλλοντος, αξία της παράδοσης. Νέες τεχνολογίες για τη διάσωση και την καλλιέργεια της ελληνικής γλώσσας, ψηφιοποίηση του συνόλου του πολιτιστικού πλούτου και πλήρες, με διαρκή ενημέρωση, εθνικού αρχείου μνημείων, και τέλος, ο εμπλουτισμός κάθε σχολικής ή δημοτικής βιβλιοθήκης με εκπαιδευτικό υλικό, νέες εκδόσεις βιβλίων σε ψηφιακή και έντυπη μορφή, καθώς και η έμφαση στην οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων με σκοπό την εξοικείωση των νέων στα θέματα πολιτισμικής διαφορετικότητας, μέσα από τη λήψη πρωτοβουλιών της τοπικής αυτοδιοίκησης και την ενίσχυση προγραμμάτων πολιτισμικής όσμωσης με τους μετανάστες, είναι μόνο κάποια από τα βήματα που πρέπει να γίνουν για την πολιτισμική και πολιτιστική αναβάθμιση του λαού μας και ταυτόχρονα του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής στην πόλη και την περιφέρεια. Ο πολιτισμός είναι κεφάλαιο ανεκτίμητο για τους Έλληνες, πηγή της εθνικής τους ενότητας και της ιστορικής τους πορείας στο πέρας των αιώνων. Η πολιτεία οφείλει μέσω των οργάνων της να ανάγει τον πολιτισμό σε κοινή ταυτότητα κάθε Έλληνα με την πόλη του και τη Χώρα.

Read More

8 Δεκεμβρίου 1974 - Μεγάλη μέρα για τη Δημοκρατία

Η καταδίκη και ο εξορισμός της εισαγόμενης βασιλείας από την Ελλάδα με το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 ήταν αποτέλεσμα μια ευρύτερης λαϊκής συναίνεσης και συνοχής στη βάση της κοινωνίας απέναντι στη φαυλοκρατία, τον άκρατο φεουδαρχισμό, την πολιτική σήψη, τις παρακρατικές νοοτροπίες και την χωρίς τέλος εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα μέσω του ξεπουλήματος της χώρας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στις μεγάλες δυνάμεις που εισήγαγε στη νεότερη και σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου ο βασιλικός θεσμός από την περίοδο του Όθωνα μέχρι και τους Γλύξμπουργκ. Στο σύντομο χρονικό διάστημα απ' τις 20 Νοεμβρίου, όταν συγκροτήθηκε στην Αθήνα η πρώτη επιτροπή δημοκρατικού αγώνα, μέχρι την ημέρα του δημοφηφίσματος, οι πολιτικές δυνάμεις του αντιμοναρχικού αγώνα δραστηριοποιήθηκαν για μια ασυνήθιστη για τα ιστορικά δεδομένα της εγχώριας πολιτικής σκηνής σύμπνοια. Ο δημοκρατικός - αντιμοναρχικός λόγος ήταν και μιας ευρύτερης εμβέλειας υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών και ιδεών και της δημοκρατικής προοπτικής του ελληνικού πολιτεύματος. Τελικά, στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, που έγινε με υποδειγματικό και αδιάβλητο τρόπο, η μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, σε ποσοστό 69,18% έναντι 30,08%, ψήφισε υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Η Κρήτη και πάλι πρωτοπόρα σε κάθε αγώνα για τη Δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία και την αποτίναξη κάθε ξένου ή ντόπιου ζυγού, έδωσε ποσοστό 91% των ψήφων της υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Το αποτέλεσμα του δημοψιφίσματος έγινε δεκτό με εντυπωσιακούς πανηγυρισμούς από το λαό, ενώ οι πολιτικοί αρχηγοί εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για τον οριστικό τερματισμό της πολιτειακής εκκρεμμότητας, που επί 60 χρόνια συνδέθηκε με τις πιο δραματικές εθνικές κρίσεις στον τόπο μας. Τέλος, ο Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ δεν αμφισβήτησε το αποτέλεσμα, το οποίο ήταν λογικό, καθώς οι δημοκρατικές δυνάμεις της χώρας μπόρεσαν με επιχειρηματικό πολιτικό λόγο να καταδείξουν πόσο επιζήμιος και αναχρονιστικός ήταν ο βασιλικός θεσμός και πόσο αναξιόπιστος και με βεβαρυμένο ιστορικό μητρώο (Ιουλιανά, στήριξη και ανοχή της Απριλιανής χούντας και άλλα) ήταν ο Κ. Γλύξμπουργκ."



Ντοκουμέντα της εποχής:


"Προχθές το βράδυ σας μίλησε ο απόγονος μιας ξένης δυναστείας, εκλιπαρώντας την ψήφο σας για τη βασιλεία, δηλαδή για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τη δυναστεία του. Σήμερα σας μιλά ένας απλός πολίτης, ένας από σας, ζητώντας την ψήφο σας για τη Δημοκρατία, δηλαδή για σας τους ίδιους, για τα παιδιά τα δικά σας, για την Ελλάδα."


Απόσπασμα από την ομιλία του Μάριου Πλωρίτη κατά τον αντιμοναρχικό αγώνα πριν το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974.

"Τα λογικά επιχειρήματα που στηρίζουν τη Δημοκρατία - και βέβαια, εννοώ πάντα την αβασιλευτη - δεν είναι η μοναδική της δύναμη. Δύναμη της Δημοκρατίας είναι, προπάντων, οι αρετές της ψυχής που τη γεμίζουν με ανθρώπινο περιεχόμενο, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη. Δύναμη της Δημοκρατίας είναι η πίστη, η πίστη στον άνθρωπο γενικά και στο σημερινό Έλληνα ειδικότερα."

Απόσπασμα από την ομιλία του Γιώργου Κουμάντου κατά τον αντιμοναρχικό αγώνα πριν το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974.

Read More

"Δεκεμβριανά" - Μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της Ελλάδας

Επιστολή του πρωθυπουργού της Αγγλίας Ο. Τσώρτσιλ προς Ίντεν στις 7 Νοεμβρίου 1944:

"Κατά τη γνώμη μου, αφού έχουμε πληρώσει στη Ρωσία το τίμημα για να επιτύχουμε ελευθερία δράσεως στην Ελλάδα, δεν πρέπει να διστάσουμε να χρησιμοποιήσουμε βρετανικές δυνάμεις για να υποστηρίξουμε τη βασιλική ελληνική κυβέρνηση υπό τον Παπανδρέου. Αυτό σημαίνει ότι οι βρετανικές δυνάμεις, βεβαίως, θα επέμβουν για να παρεμποδίσουν την εκτέλεση παράνομων πράξεων. Ο Παπανδρέου σίγουρα μπορεί να κλείσει τις εφημερίδες του ΕΑΜ, αν το ΕΑΜ υποκινήσει απεργία Τύπου. Ελπίζω ότι η ελληνική ταξιαρχία θα φτάσει σύντομα κι ότι δε θα διστάσει να ανοίγει πυρ όπου είναι αναγκαίο. Γιατί να στείλουμε μόνο μία ταξιαρχία της ινδικής μεραρχίας; Χρειαζόμαστε άλλες οχτώ με δέκα χιλιάδες στρατιώτες για να κρατήσουμε, για λογαριασμό της ελληνικής κυβερνήσεως, την πρωτεύουσα και τη Θεσσαλονίκη. Το θέμα επέκτασης της ελληνικής εξουσίας πρέπει να το εξετάσουμε αργότερα. Περιμένω ανοιχτή σύγκρουση με το ΕΑΜ και δεν πρέπει να τη φοβόμαστε, υπό την προϋπόθεση ότι έχουμε διαλέξει με προσοχή το έδαφος".

Πηγή: "Τα φοβερά ντοκουμέντα - Δεκέμβριος 1944, Το ανεξήγητο λάθος", Σόλων Ν. Γρηγοριάδης, εκδ. Το Βήμα


Για την ιστορία:

"Δεκεμβριανά" ονομάστηκαν τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Αθήνα από τις 3 Δεκεμβρίου 1944 ως τις 4 Ιανουαρίου 1945 μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού) και των κυβερνητικών δυνάμεων σε πρώτη φάση που κατόπιν όμως ενισχύθηκαν και από βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις. Κατά τις συγκρούσεις αυτές χιλιάδες Έλληνες και από τις δύο πλευρές έχασαν τη ζωή τους και μεγάλες υλικές καταστροφές προξενήθηκαν στην Αθήνα και τον Πειραιά. Τελικά, ο κυβερνητικές και οι βρετανικές δυνάμεις επιβλήθηκαν και στη συνέχεια οι ανταρτικές δυνάμεις του ΕΛΑΣ αφοπλίστηκαν με τη Συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φεβρουαρίου 1945). Τα "Δεκεμβριανά" αποτελούν προάγγελο και μια από τις αφορμές του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα(1946 - 1949).

Read More

97η επέτειος της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα

Αντί προσωπικού μηνύματος σας παραθέτω ένα απόσπασμα από την "Αναφορά στον Γκρέκο" του Νίκου Καζαντζάκη. Με τα μάτια του μεγάλου λογοτέχνη μπορεί να δει κανείς την Κρήτη όπως πραγματικά είναι χαραγμένη μέσα στην καρδιά κάθε Κρητικού.

[...] Μα ως πετάχτηκα έξω κι είδα, τι θάμα ήταν αυτό που απλώθηκε μπροστά μου! Τι χαρά μεγάλη! Ο ήλιος είχε τώρα προβάλει, η πάχνη σκόρπισε, αλάκερη η Κρήτη, από τη μιαν άκρα ως την άλλη, έλαμπε ολόγυμνη, ολόγυμνη, άσπρη, πράσινη, τριανταφυλλένια, τριγυρισμένη από τέσσερις θάλλασες. Ένα καράβι τρικάταρτο ήταν η Κρήτη, με τις τρεις αψηλές βουνοκορφές της, τα Λευκά Όρη, τον Ψηλορείτη, τη Δίχτη κι αρμένιζε μέσα στους αφρούς. Ένα θαλάσσιο τέρας ήταν, μια γοργόνα, με πλήθιους μαστούς, ανάσκελα στα κύματα και λιάζουνταν. Έβλεπα καθαρά, μέσα στον πρωινό ήλιο, το πρόσωπό της, τα χέρια, τα πόδια, την ουρά της, τα όρθια στήθη [...] Μου έλαχαν κάμποσες χαρές στη ζωή μου, παράπονο δεν έχω, μα ετούτη, να δω την Κρήτη αλάκερη απάνω στα κύματα, ήταν από τις πιο μεγάλες.


Για την ιστορία:

Το Σεπτέμβριο του 1908 οι Κρητικοί κατάργησαν την αρμοστεία, κήρυξαν την ένωση με την Ελλάδα και ύψωσαν την ελληνική σημαία στο φρούριο του Φιρκά. Την κυβέρνηση του νησιού ανέλαβε προσωρινά εκλεγμένη πενταμελής επιτροπή «εν ονόματι του βασιλέως των Ελλήνων». Οι Δυνάμεις, όμως, απαίτησαν την υποστολή της ελληνικής σημαίας και έπειτα από άρνηση των Κρητικών, δύναμη Ευρωπαίων έπλευσε στα Χανιά και κατέβασε τη σημαία. Προκλήθηκε έτσι η επανάσταση του 1909. Στις εκλογές του 1910 πλειοψήφησε ο Ελ. Βενιζέλος μαζί με τους Β. Σκουλά και Μυλωνογιαννάκη. Λίγους μήνες αργότερα όμως ο Βενιζέλος κλήθηκε από το Στρατιωτικό Σύνδεσμο Αθηνών και έφυγε από την Κρήτη για να αναλάβει την πρωθυπουργία της Ελλάδας. Δύο χρόνια αργότερα οι αντιπρόσωποι της Κρήτης παίρνουν για πρώτη φορά μέρος στην ελληνική βουλή (1η Οκτωβρίου 1912). Μετά το τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου και την υπογραφή της συνθήκης μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας (1/14 Νοεμβρίου 1913) η Κρήτη προσαρτήθηκε τελικά στην Ελλάδα. Η ελληνική σημαία υψώθηκε επίσημα στο Φιρκά από το βασιλιά Κωνσταντίνο και τον πρωθυπουργό Ελ. Βενιζέλο την 1η Δεκεμβρίου 1913. Προγενέστερο και μείζονος σημασίας για την επίλυση του Κρητικού ζητήματος υπήρξε το κίνημα του Θερίσου που κήρυξε ο Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος το Μάρτιο του 1905.

Read More

"To μπάσκετ έγινε 119 ετών!"

Η καλαθοσφαίριση ή αλλιώς μπάσκετ μπολ πρωτοεμφανίστηκε το Δεκέμβριο του 1891 στο κολέγιο Σπρίγκφιλντ της Μασαχουσέτης, αποσκοπώντας στην απασχόληση των φοιτητών του κολεγίου κατά τους χειμερινούς μήνες. Έχει αναφερθεί πως ο Καναδός καθηγητής φυσικής αγωγής Τζέιμς Νέισμιθ συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας του μπάσκετ πετώντας ένα χαρτί, το οποίο είχε τσαλακώσει σε σχήμα μπάλας, μέσα σε ένα καλάθι και πως ο πρώτος αγώνας της ιστορίας διεξήχθη με καλάθια που χρησιμοποιούνταν για τη συλλογή φρούτων.Η ταχεία εξέλιξη του αθλήματος, με τη δημιουργία λεπτομερέστερων κανονισμών και καλύτερου εξοπλισμού, συντέλεσε στο να αποκτήσει μεγάλη απήχηση, αρχικά στις ΗΠΑ, σύντομα όμως και στον υπόλοιπο κόσμο.Η ολοένα αυξανόμενη εξάπλωση και δημοτικότητα του αθλήματος παγκοσμίως οδήγησε στη δημιουργία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (FIBA) τον Ιούνιο του 1932. Ο Ελβετός Λεόν Μπουφάρ διατέλεσε πρώτος πρόεδρός της, ενώ γενικός γραμματέας ορίστηκε ο Ουαλός Ουίλιαμ Τζόουνς.Το 1935 άρχισε η διοργάνωση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στα ανοιχτά γήπεδα της Γενεύης και το 1950 του παγκόσμιου πρωταθλήματος στο Μπουένος Άιρες. Το 1939 ολοκληρώθηκε το πρώτο κολεγιακό πρωτάθλημα (ΝCAA) στις ΗΠΑ, με νικητή το Όρεγκον, ενώ το 1949 δημιουργήθηκε στην Αμερική το ΝΒΑ, το οποίο θεωρείται το πρωτάθλημα των κορυφαίων παικτών του πλανήτη ως τις μέρες μας.Το μπάσκετ πρωτοεμφανίστηκε ως άθλημα επίδειξης το 1904 στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σεντ Λούις. Η επίσημη αναγνώριση της FIBA από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή στις 28 Φεβρουαρίου 1935 άνοιξε το δρόμο για την ένταξη του αθλήματος στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων, κάτι που συνέβη το 1936 στο Βερολίνο. Μάλιστα, ο ιδρυτής του αθλήματος Τζέιμς Νέισμιθ έκανε το τζάμπολ για τον εναρκτήριο αγώνα. Στην Ευρώπη το μπάσκετ γνώρισε το «σχίσμα» του 2000, όταν συστάθηκε η ULEB, η δεύτερη μετά την FIBA διοργανώτρια αρχή, που δημιούργησε την Ευρωλίγκα με τη συμμετοχή κορυφαίων ευρωπαϊκών συλλόγων.

Read More