Δελτίο τύπου παρουσίασης βιβλίου Αντώνη Ανυφαντάκη "Σε άγονη γη ...9+3 διηγήματα" (+φωτό)
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρουσιάστηκε το Πρόγραμμα Ρομά της Ιεράς Μητρόπολης Ιλίου
Στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας το Πρόγραμμα Ρομά της Ιεράς Μητρόπολης Ιλίου (Δελτίο τύπου)
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Μητροπολίτης και αντιπροσωπεία της Ι.Μ. Ιλίου (Δελτίο Τύπου + Φώτο)
Βραβεύτηκε με "Bravo Award" ο Όμιλος ΕΛΠΕ για το πρόγραμμα Ρομά της Ι.Μ. Ιλίου (Δελτίο Τύπου + Φώτο)
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν γιατρός, αθλητής και πολιτικός. Γεννήθηκε στην Κερασίτσα Τρίπολης το 1912. Σπούδασε ιατρική και ειδικεύτηκε στη μαιευτική - γυναικολογία. Νέος ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ανακηρύχτηκε πολλές φορές βαλκανιονίκης και πανελληνιονίκης. Κατείχε για χρόνια το πανελλήνιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος. Το 1950 έγινε υφηγητής της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου της Αθήνας. Το 1954 υπέβαλε στην Ακαδημία Αθηνών τη δίτομη μελέτη του «Κλινική ενδοκρινολογία». Στις εκλογές του 1961 εκλέχτηκε βουλευτής, ως συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ. Λίγο αργότερα ανέλαβε αντιπρόεδρος της επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, ελληνικού τμήματος μιας παγκόσμιας ειρηνιστικής οργάνωσης με επικεφαλής το Βρετανό μαθηματικό και φιλόσοφο Μπέρτραντ Ράσελ.
Στις 22 Μαΐου 1963, ο Γρηγόρης Λαμπράκης αποχωρούσε ύστερα από μια ομιλία του στη Θεσσαλονίκη για τον πυρηνικό αφοπλισμό, ενώ γύρω από το κτίριο είχαν συγκεντρωθεί από νωρίς ακροδεξιοί τραμπούκοι εγκάθετοι, που τον προπηλάκισαν υπό την ανοχή της αστυνομίας και κατά την είσοδό του στο κτίριο χτυπώντας τον με πέτρα στο κεφάλι, ο Λαμπράκης ζαλισμένος από το χτύπημα κατάφερε να ολοκληρώσει την ομιλία του. Με το τέλος της εκδήλωσης βγήκε από το κτίριο και αφού προχώρησε μερικά μέτρα επί της οδού Ερμού, ένα τρίκυκλο με επιβαίνοντες τους ακροδεξιούς και μέλη της παρακρατικής οργάνωσης "καρφίτσα" Κοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη εφόρμησε καταπάνω του με μεγάλη ταχύτητα. Μόλις έφτασε δίπλα του ο Εμμανουηλίδης τον χτύπησε με ένα σιδερένιο λοστό στο κεφάλι, με αποτέλεσμα ο Λαμπράκης να πέσει στο έδαφος. Οι δράστες θα είχαν διαφύγει ανενόχλητοι, καθώς κανένα αστυνομικό όχημα δεν τους καταδίωξε, αν ο Μανόλης Χατζηαποστόλου (με το παρατσούκλι «Τίγρης») δεν πηδούσε με απίστευτο θάρρος στην καρότσα και μετά από πάλη δεν κατάφερνε να ακινητοποιήσει τους δύο δολοφόνους. Ο Λαμπράκης μεταφέρθηκε σε κώμα στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ όπου και ξεψύχησε την επόμενη μέρα. Σύμφωνα με έρευνες του γιου του που ήρθαν στο φως τα τελευταία χρόνια, ενδεχομένως ο Λαμπράκης να δέχτηκε τα θανάσιμα χτυπήματα που τελικά προκάλεσαν το θάνατό του κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο. Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη προκάλεσε πάρα πολλές διαμαρτυρίες εναντίον της τότε κυβέρνησης Κ. Καραμανλή και είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της.
Την Κυριακή 15/5 επισκέφτηκα στο πλαίσιο επαφών που ξεκίνησα με τους φορείς και τους συλλόγους της πόλης των Άνω Λιοσίων, τα γραφεία του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Τσουκλιδίου. Στην επί τρίωρο συνομιλία μου με τους κατοίκους της περιοχής, που αυθόρμητα γέμισαν τα γραφεία του συλλόγου ενημερώθηκα διεξοδικά για όλα τα προβλήματα του Τσουκλιδίου. Ο Πρόεδρος του συλλόγου κ. Δαραμούσκας τον οποίο ευχαριστώ ιδιαίτερα για την φιλοξενία, μου ανέλυσε όλο το διεκδικητικό πλαίσιο του συλλόγου για την αναβάθμιση της ζωής στην περιοχή, παρουσιάζοντάς μου και μια ψηφιακή προβολή με εικόνες και κείμενα μέσω Η/Υ, που δείχνει συνοπτικά την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Τσουκλίδι. Στη συνέχεια περιοδεύσαμε σε όλη την περιοχή του Τσουκλιδίου για να διαπιστώσω και οπτικά τα προβλήματα. Στο διεκδικητικό πλαίσιο του συλλόγου την πρώτη θέση κατέχει το πάγιο και επί δεκαετίες αίτημα των κατοίκων του κάτω Τσουκλιδίου για ένταξη της περιοχής του στο σχέδιο πόλης, ένα αίτημα που μπορεί να χαρακτηριστεί ως σύγχρονο γεφύρι της Άρτας, με τους αιρετούς της περιοχής να το ανακαλύπτουν και να δεσμεύονται για τη λύση του κάθε προεκλογική περίοδο, ενώ μετεκλογικά το «τακτοποιούν» στο καλάθι των αχρήστων. Η μη ένταξη της περιοχής του κάτω Τσουκλιδίου στο σχέδιο πόλης σημαίνει για τους κατοίκους ομηρία και απόλυτη υποβάθμιση των περιουσιών τους. Κόποι μιας ζωής για την απόκτηση στέγης δεν έχουν αντίκρισμα καθώς σήμερα οι ιδιοκτησίες τους είναι ουσιαστικά αυθαίρετες, χωρίς τη δυνατότητα πώλησης ή μεταβίβασής τους. Η ζωή στο κάτω Τσουκλίδι αλλά και σε ολόκληρη την περιοχή είναι φριχτή, με τους κατοίκους να προσπαθούν να επιβιώσουν ανάμεσα σε μπάζα, σκουπίδια, παρατημένα κτίρια – εστίες μόλυνσης που αποτελούν άνδρα παρανόμων και αστέγων – μετακινούμενων πληθυσμών, βουνά με χώματα, ανύπαρκτο οδόστρωμα, χόρτα που ξεπερνούν το 1,5 μέτρο στο ύψος, ποντίκια, φίδια και χημικές τουαλέτες να συνθέτουν ένα απόλυτα τριτοκοσμικό σκηνικό, που χαρακτηρίζει την ανάλγητη στάση των εκάστοτε διοικήσεων του Δήμου απέναντι 
στα προβλήματα των Πολιτών. Όσο για έργα υποδομής βρισκόμαστε στο απόλυτο μηδέν. Παντελής έλλειψη φωτισμού, δρόμοι αχάρακτοι φτιαγμένοι από πίσσα πεταμένη πάνω στο χώμα σε απόλυτη ασυμμετρία, λακκούβες, χαντάκια, έλλειψη αποχέτευσης ομβρίων, απουσία οδοσήμανσης δίνουν την εικόνα της εγκατάλειψης του Δημότη στην τύχη του. Στο Άνω Τσουκλίδι τώρα η κατάσταση είναι ελαφρώς καλύτερη αλλά αρκούντος παρακμιακή με χωματόδρομους, άσφαλτο γεμάτη λακκούβες και μπαλώματα που κατασκευάστηκε προ δεκαετιών, ανύπαρκτα πεζοδρόμια, εγκαταλειμμένα έργα ανάπλασης πλατειών, υλικά οικοδομών πεταμένα στις άκρες των δρόμων και φυσικά το μεγάλο καρκίνωμα της παραβατικότητας και της εγκληματικής συμπεριφοράς συγκεκριμένων ομάδων να έχει αλλοτριώσει εντελώς την καθημερινότητα των κατοίκων. Από την πλευρά μου δεσμεύτηκα στους Δημότες να καταθέσω τις επόμενες ημέρες εγγράφως, για να έρθει ως θέμα στην επόμενη συνεδρίαση της Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων, ώστε να προωθηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, το θέμα της ένταξης της περιοχής του κάτω Τσουκλιδίου στο σχέδιο πόλης, καθώς και τον καθαρισμό των ελεύθερων χώρων της περιοχής από τα χόρτα και τα σκουπίδια, ώστε να μην κινδυνεύσουν κάτοικοι και περιουσίες ενόψει καλοκαιριού από το ενδεχόμενο πυρκαγιάς. Όσο για τα υπόλοιπα εξίσου φλέγοντα προβλήματα, θα πρέπει να περιμένουμε την ψήφιση του νέου προϋπολογισμού του Δήμου Φυλής, ώστε να τα φέρω ως θέματα σε επόμενες συνεδριάσεις της Κοινότητας.
Μπείτε στο http://tsouklidifilis.blogspot.com/2011/03/blog-post_2143.html για να διαβάσετε όλο το πλαίσιο διεκδίκησης του Συλλόγου Τσουκλιδίου.
Με βάση προεκλογική μου τοποθέτηση σχετικά με την πολιτιστική αναβάθμιση του νέου δήμου Φυλής, είχα προτείνει τη δημιουργία των «Εορτών Ανοιχτής Πόλης». Οι Γιορτές αυτές θα αποτελούν ένα πάντρεμα παραδοσιακών χαρακτηριστικών της περιοχής με σύγχρονες πολιτιστικές προσεγγίσεις, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας συλλογικής συμμετοχής των δημοτών σε πολιτιστικές δράσεις που προάγουν την πνευματική ολοκλήρωση και συντελούν στην ουσιαστική ενδυνάμωση των σχέσεων μεταξύ της κοινωνίας, της παράδοσης, της σύγχρονης παιδείας και των ανοιχτών οριζόντων δράσης για την ανάκαμψη της ποιότητας ζωής στην πόλη.
Οι «Γιορτές Ανοιχτής Πόλης» προτείνω να συνδεθούν άμεσα με τον τριήμερο καθιερωμένο εορτασμό των πολιούχων Αγίων των Άνω Λιοσίων. Είναι γενικά αποδεκτό ότι ο μέχρι τώρα τρόπος διεξαγωγής των τριήμερων εορτασμών είναι πια παρωχημένος, δεν προσφέρει τίποτα στον πολιτισμό, ούτε και στις σχέσεις κοινωνίας – Εκκλησίας και δε δίνει την ευκαιρία στους φορείς πολιτισμού και παιδείας της πόλης μας να συμμετέχουν ενεργά στον θεσμοθετημένο προ δεκαετιών εορτασμό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Τα προηγούμενα χρόνια ο δήμος αρκούνταν στο να μετατρέπει την κεντρική Πλατεία Ηρώων σε μια υπαίθρια πίστα «σκυλάδικου» της Εθνικής Οδού, ακριβοπληρώνοντας αμφιβόλου ποιότητας τραγουδιστές του «λαϊκοπόπ» πενταγράμμου και παραγκωνίζοντας συνειδητά τους πολιτιστικούς φορείς της πόλης (σχολεία, Συλλόγους, Φιλαρμονική, κ.ά.). Ταυτόχρονα, δεκάδες μικροπωλητές κατέκλυαν στην κυριολεξία την κεντρική Πλατεία Ηρώων, την οδό Αχαρνών και την Πλατεία Μητροπόλεως, μετατρέποντας τους δρόμους σε ένα υπαίθριο παζάρι αντικειμένων, ζώων και τροφίμων ανεξέλεγκτα, υποβαθμίζοντας την εικόνα και την ποιότητα της πανήγυρης.
Το δικό μου όραμα για την πολιτιστική ανάπτυξη του Δήμου Φυλής δεν περιορίζεται σε φτηνιάρικα πανηγυράκια και ούτε ασφαλώς μπορώ να συναινέσω με την υποκουλτούρα που πρεσβεύει η μίξη φτηνού άσματος, πλαστικής καρέκλας, φωτορυθμικών και «ότι πάρεις ένα ευρώ» από πάγκο λαϊκής. Ο Δήμος Φυλής έχει και το υλικό και το χώρο και τις μονάδες για να δημιουργήσει πολιτιστικά δρώμενα που θα αποτελέσουν σταθμό για την αισθητική ανάπτυξη όλης της Δυτικής Αττικής. Η δημιουργία μιας πόλης πρότυπο, μιας πόλης κέντρου πολιτισμού και τέχνης θα συνεχίσει να αποτελεί στόχο και επιδίωξη μου είτε από τη θέση του αιρετού, είτε από τη θέση του εκπαιδευτικού.
Για τους λόγους αυτούς προτείνω:
α) Την καθιέρωση του τριήμερου εορτασμού των πολιούχων των Άνω Λιοσίων ως βάση των «Γιορτών Ανοιχτής Πόλης» και την άμεση σύνδεσή τους με το γενικότερο πλαίσιο των πολιτιστικών δραστηριοτήτων του δήμου που θα ξεκινούν από την 21η Μαϊου στα Άνω Λιόσια και θα ολοκληρώνονται την 15η Αυγούστου στη Φυλή,
β) Τη συμμετοχή των σχολείων, πολιτιστικών συλλόγων και τοπικών καλλιτεχνών στη δημιουργία ενός ποιοτικού προγράμματος διασκέδασης των δημοτών, απαλλαγμένο από σκληρούς ήχους πίστας και υποτίμηση του πνευματικού επιπέδου των κατοίκων. Η Δημιουργία παιδικού φεστιβάλ και η συνάντηση ερασιτεχνικών θεατρικών θιάσων Αττικής στη Φυλή είναι το πρώτο βήμα ανοίγματος της κοινωνίας στο χώρο του ποιοτικού θεάματος. Θεωρώ ότι η προετοιμασία του 3μηνου αυτού φεστιβάλ θα πρέπει να ξεκινά από τις αρχές κάθε και έτους με τη συμμετοχή πολιτικών και πολιτιστικών φορέων.
γ) Γεωγραφικά, οι εκδηλώσεις δεν πρέπει να περιορίζονται στις δύο κεντρικές πλατείες της πόλης. Πρέπει να γίνει άνοιγμα και ευρύτερη συμμετοχή των συνοικιών στον εορτασμό των πολιούχων Αγίων αλλά και γενικότερα στις μετέπειτα εκδηλώσεις. Προτείνω την αποκέντρωση του εορτασμού και τη δημιουργία μικρότερων κατά τόπους εκδηλώσεων στην πλατεία της Δροσούπολης, στην πλατεία του Πανοράματος, στο Βορεινό της Ζωφριάς και στο πάρκο της Ευαγγελίστριας. Η κορύφωση των εκδηλώσεων πρέπει να μεταφερθεί κατόπιν ανάπλασης του χώρου στο φρούριο του Θρασύβουλου στη Φυλή (τόπος εξαιρετικού κάλους και ιστορικής αξίας).
δ) Για το πανηγύρι της 21ης Μαΐου πιστεύω πως η παράδοση πρέπει να παίζει το βασικό ρόλο στην εξέλιξη του εορτασμού. Οι πολιτιστικοί σύλλογοι οφείλουν να σηκώσουν το βάρος της ψυχαγωγίας κατά τον εορτασμό.
ε) Είμαι κάθετα αντίθετος στη σπατάλη χιλιάδων ευρώ για την πληρωμή ονομάτων πίστας για τη συμμετοχή τους στο πανηγύρι.
στ) Το πολιτιστικό κέντρο του Δήμου θα πρέπει να επανδρωθεί πλην των πολιτικών και από ανθρώπους της τέχνης οι οποίοι θα εργάζονται για το στήσιμο όλων αυτών των εκδηλώσεων, σε συνεργασία με εκπαιδευτικούς, λαογράφους και εικαστικούς καλλιτέχνες.
ζ) Η ανάδειξη του ορεινού όγκου της Πάρνηθας ως φυσικό σύμβολο και χώρο αθλητικών, μουσικών, περιβαλλοντικών και θεατρικών δραστηριοτήτων θα ωθήσει ανθρώπους της τέχνης, αλλά κυρίως τους κατοίκους του λεκανοπεδίου στο να καθιερώσουν στη συνείδησή τους το νέο Δήμο Φυλής, ως κέντρο πολιτισμού, ανθρωπισμού και οικολογίας για ολόκληρη την Αττική.
η) Ετήσια επιχορήγηση από το Δήμο της τάξης των 6.000 Ευρώ σε όλους τους ενεργούς πολιτιστικούς συλλόγους με συγκεκριμένη δράση και στόχους, ώστε να καλύπτουν στο ελάχιστο τα πάγια λειτουργικά τους έξοδα.
Τέλος καλώ τη νέα δημοτική αρχή να μην ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο της επανάληψης και του «δεν βαριέσαι, έτσι τα βρήκαμε, έτσι τα συνεχίζουμε» και να αναζητήσει τρόπους ώστε ο Δήμος μας να βγει από το τέλμα του πολιτιστικού μηδενισμού, της υποβάθμισης και της καλλιτεχνικής απαξίωσης, ανοίγοντας νέους δρόμους ανάπτυξης, αξιοποιώντας την φυσική ομορφιά της περιοχής και το άριστης ποιότητας έμψυχο δυναμικό, που σήμερα μαραζώνει ανενεργό και παραμελημένο.
Δημήτρης Α. Ανυφαντάκης
Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων
Tην Παρασκευή 13/5 και ώρα 17.00 συνεδριάζει το συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων. Εντός της ημερήσιας διάταξης συμπεριλαμβάνεται το θέμα: "Ενημέρωση του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας, για την πρόοδο και την προοπτική υλοποίησης του έργου: «Κατασκευή οδικού δικτύου Π.Ε. Πανοράματος των Άνω Λιοσίων» (αρ. μελ. 47/07)" μετά από έγγραφη αίτηση - εισήγηση του Συμβούλου της Δημοτικής Κοινότητας Άνω Λιοσίων Δημήτρη Ανυφαντάκη. Να είστε όλοι εκεί! Πατήστε για να δείτε την πρόσκληση:
ουμε δουλεύοντας 16ωρα στις φάμπρικες των ίδιων συμφερόντων, που σήμερα εκμεταλλεύονται τη γη μας υποβαθμίζοντάς την και μετατρέποντάς την σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο. Από την πλευρά μου δεσμεύτηκα στους Δημότες ότι το θέμα των έργων στο Πανόραμα καθώς και όλα τα άλλα σοβαρά ζητήματα που μου ανέφεραν, θα τα φέρω στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας, με στόχο την προώθηση τους στο Δημοτικό Συμβούλιο ώστε να βρεθεί λύση άμεσα. Ταυτόχρονα θα επιδιώξω επαφή και με όλους τους αρμόδιους, ώστε να πάρω απαντήσεις σχετικά με τις προθέσεις τους και τα χρονοδιαγράμματα που θέτουν για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του Πανοράματος. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους παραβρισκόμενους πολίτες για το διάλογο και τη φιλοξενία τους.
Δυναμική και οργανωμένη είναι η παρουσία των πολιτιστικών και εξωραϊστικών συλλόγων του Δήμου Φυλής, αλλά και μεμονωμένων Δημοτών, στο διαδίκτυο. Όταν λοιπόν η φωνή του δικαίως αγανακτισμένου Δημότη δεν φτάνει στα αυτιά των δημοτικών αρχών και των αιρετών της περιοχής, τότε το διαδίκτυο αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, τα προβλήματα να γίνουν συλλογικά και να ενημερωθούν γι’ αυτά, έστω και με πλάγιο τρόπο, οι υπεύθυνοι. Τα ιστολόγια του Συλλόγου Πανοράματος Φυλής http://panoramafilis.blogspot.com/, του Εξωραϊστικού και Εκπολιτιστικού Συλλόγου Τσουκλιδίου «Η Ένωση» http://tsouklidifilis.blogspot.com/ , του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Ζωφριάς http://syllogoszofrias.blogspot.com/, αλλά και αυτό με τον πρωτότυπο και ευρηματικό τίτλο «Παράπονα του Δήμου Φυλής» http://paraponofylis.blogspot.com/ δίνουν τη δυνατότητα στους Δημότες να εκφράσουν τα παράπονα, τις ανησυχίες, τα προβλήματα και τις προτάσεις τους και φυσικά προωθούν λύσεις μέσω των πιέσεων που ασκούν σε διοίκηση και αντιπολίτευση. Σε μια εποχή που η τεχνολογία έχει μπει στην καθημερινότητα μας και εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς, τέτοιες πρωτοβουλίες πολιτών βοηθούν την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία, καθώς δημιουργούν τη βάση μιας σύγχρονης ηλεκτρονικής διαβούλευσης και διακίνησης ιδεών μέσω διαδικτύου, οδηγώντας πολλές φορές τις τοπικές εξουσίες στη λήψη άμεσων αποφάσεων προς όφελος του πολίτη, που σε άλλες περιπτώσεις και κυρίως όταν τα ζητήματα δεν προωθούνται από την internetική δημοσιότητα, θα έμεναν καταχωνιασμένα και ξεχασμένα στα συρτάρια των δημοτικών υπηρεσιών, με τη μορφή ξεπερασμένων χειρόγραφων αιτήσεων. Από την πλευρά μου επικροτώ τις ενέργειες αυτές των Δημοτών του Δήμου Φυλής και δηλώνω ότι το προσωπικό μου ιστολόγιο «Πολιτικό Βαρόμετρο» είναι ανοιχτό σε οποιαδήποτε συνεργασία με τα άλλα τοπικά ιστολόγια και φυσικά θεωρώ υποχρέωσή μου να αναδημοσιεύω άρθρα που αφορούν ζητήματα προώθησης προς λύση προβλημάτων των συνοικιών του νέου Δήμου Φυλής.
Ο Αλέκος Παναγούλης ήταν αγωνιστής του αντιδικτατορικού αγώνα εναντίον του καθεστώτος της 21ης Απριλίου (1967-1974). Υπήρξε γόνος δημοκρατικής οικογένειας. Ο μεγάλος του αδελφός Γιώργος Παναγούλης, υπολοχαγός του ελληνικού στρατού, εξοντώθηκε τους πρώτους μήνες της δικτατορίας, ενώ ο τρίτος αδελφός Στάθης Παναγούλης φυλακίστηκε και βασανίστηκε.
Ο Παναγούλης σπούδασε στο Ε.Μ.Π. και υπήρξε γενικός γραμματέας της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου (ΕΔΗΝ). Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου τον βρήκε να υπηρετεί τη θητεία του. Αμέσως λιποτάκτησε και πέρασε στην παρανομία. Υπήρξε ο ηγέτης της οργάνωσης «Ελληνική Αντίσταση» και του «Λαϊκού Αντιστασιακού Οργανισμού Σαμποτάζ» (ΛΑΟΣ). Ο Παναγούλης οργάνωσε και εκτέλεσε ο ίδιος την περίφημη απόπειρα κατά του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου το 1968. Η απόπειρα απέτυχε και ο Παναγούλης οδηγήθηκε στα κρατητήρια της Ε.Σ.Α., όπου βασανίστηκε φριχτά, αλλά δεν ομολόγησε τίποτε για την οργάνωσή του. Η δικτατορία δεν τόλμησε να τον εκτελέσει. Χιλιάδες εκκλήσεις προσωπικοτήτων από όλο τον κόσμο απέτρεψαν την εκτέλεση της απόφασης του δικαστηρίου. Αντ’ αυτού τον φυλάκισαν για πέντε χρόνια σε ένα κελί-τάφο στις φυλακές του Μπογιατίου, από όπου ο Παναγούλης αποπειράθηκε να αποδράσει δυο φορές. Μέσα στη φυλακή, τις περισσότερες φορές με αίμα αντί για μελάνι, έγραψε δεκάδες ποιημάτων, που το 1974 συγκεντρώθηκαν σε έναν τόμο.
Στην μεταπολίτευση ο Αλέξανδρος Παναγούλης εκλέγεται βουλευτής της Β΄ Αθηνών με την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις, καθώς αρνείται να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου. Επιδιώκει την απομόνωση των πολιτικών που συνεργάστηκαν με το δικτατορικό καθεστώς της Χούντα των Συνταγματαρχών και εξαπολύει σωρεία καταγγελιών. Λίγο μετά την εκλογή του έρχεται σε ρήξη με την ηγεσία του κόμματος του γιατί είχε συγκεντρώσει στοιχεία για τη συνεργασία του Δημήτρη Τσάτσου με το χουντικό καθεστώς, με συνέπεια να αρνηθεί να συνυπάρξει με τον "προδότη" στο ίδιο κόμμα και παραιτείται. Παρέμεινε όμως στη Βουλή των Ελλήνων ως ανεξάρτητος βουλευτής. Επιμένει στις καταγγελίες του και έρχεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Δημήτρη Τσάτσο. Δέχθηκε πολιτικές πιέσεις αλλά και απειλές για τη ζωή του για να αποσύρει τις καταγγελίες του, όπως διαρρήξεις στο πολιτικό του γραφείο, μηνύματα που του άφηναν άγνωστοι κλπ. Την πρωτομαγιά του 1976 σε ηλικία 38 ετών σκοτώνεται, κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (το αυτοκίνητό του έπεσε σε υπόγειο κατάστημα επί της λεωφόρου κάθετα στην πορεία), λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας. Η αποκάλυψη των φακέλων, που δεν έλαβε χώρα ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα. Κατά πολλούς, το τροχαίο ατύχημα είχε στηθεί για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του.
Για τη ζωή του γράφτηκαν πολλά βιβλία. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν η βιογραφία του από τη συντρόφου του στη ζωή Οριάνα Φαλάτσι με τον τίτλο «Ένας Άντρας» (1980) και το βιβλίο - έρευνα του Κώστα Μαρδά με τίτλο "Αλέξανδρος Παναγούλης – Πρόβες Θανάτου"(1997).
