3ήμερο Παγκόσμιο Συνέδριο "Κρητών όπου Γης"

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Κρητών και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου διοργανώνουν στο Λασίθι, τριήμερο συνέδριο των Κρητών όπου Γης, στις 30 και 31 Ιουλίου και 1η Αυγούστου 2010, με τίτλο «Των Κρητών οι Κοινότητες: Όραμα και Δράση».

Η παρουσίαση του συνεδρίου έγινε κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου που δόθηκε στα γραφεία του ΤΕΕ/ΤΑΚ στο Ηράκλειο από τον Πρόεδρο του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών κ. Γεώργιο Αεράκη, το Νομάρχη Λασιθίου κ. Σήφη Αναστασάκη και τον Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου κ. Νίκο Σκουλά.

Τα θέματα του Συνεδρίου κατατάσσονται σε τέσσερις ενότητες και θα καλύπτουν τέσσερις συνεδρίες. Συγκεκριμένα:
• Υποδομές – Περιβάλλον – Νέες Τεχνολογίες,
• Πολιτισμός – Τουρισμός – Σύγχρονη Ζωή,
• Παραγωγικοί τομείς – Επιχειρηματικότητα – Εξωστρέφεια και
• Η Κρήτη για τους Απόδημους – Οι Απόδημοι για την Κρήτη.

Το συνέδριο θα φιλοξενήσει σημαντικές προσωπικότητες ως ομιλητές και είναι ενδεικτικό ότι για κάθε συνεδρία θα υπάρχει ένας διακεκριμένος ομιλητής και εισηγητές που θα αναπτύξουν τα επιμέρους θέματα κάθε ενότητας.
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου θα διεξαχθούν παράλληλα τέσσερα θεματικά «εργαστήρια» τα συμπεράσματά των οποίων θα παρουσιαστούν σε μια ειδική συνεδρία.
• Το εργαστήριο για την Νεολαία με στόχο την αλληλογνωριμία και την παγκόσμια δικτύωση,
• Το εργαστήριο για την Επιχειρηματικότητα για την ανάπτυξη, στήριξη και δικτύωση των κρητικών επιχειρήσεων όπου γης,
• το εργαστήριο για την προστασία και διάδοση της Κρητικής Διατροφής και
• το εργαστήριο για τον Πολιτισμό της Κρήτης στον κόσμο.
Την όλη λογική του Συνεδρίου θα διαπνέει η ιδέα της πράσινης ανάπτυξης και θα επισημαίνονται οι δυνατότητες εφαρμογών της, αφού είναι ένας τομέας που ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους απόδημους.
Οι εισηγήσεις του Συνεδρίου, θα καταλήγουν σε συγκεκριμένες, πρακτικές και υλοποιήσιμες προτάσεις, αφού το συνέδριο θα έχει πρακτικό προσανατολισμό και οι προτάσεις των εισηγητών θα αποτελούν βάση και οδηγό για τον καταρτισμό ενός ευρύτερου προγράμματος δράσης για την Κρήτη και τους απόδημους Κρητικούς.

Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.cretanscongress.gr/

Read More

ΔΕΣΜΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑΚΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ 1.200 ΒΥΤΙΟΦΟΡΕΩΝ Η ΧΩΡΑ! ΡΗΜΑΖΕΙ Η ΑΓΟΡΑ - ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

"Τα όρια μεταξύ της Δημοκρατίας και της ασυδοσίας είναι δυσδιάκριτα"
(Ζαν Ζακ Ρουσώ)

Ως πότε συντεχνιακές λογικές μειοψηφιών θα επιβάλλουν τις θέσεις τους στην κοινωνία, καταπατώντας τα Συνταγματικά δικαιώματα της πλειοψηφίας των πολιτών;

Να μπει τώρα τέλος στην αυθαιρεσία των εργατοπατερικών συνδικαλιστικών ενώσεων που δρουν υπογείως και εναντίον των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων, ακολουθώντας πολιτικές γραμμές όξυνσης υπαγορευόμενες από κέντρα που μάχονται εναντίον της προόδου της χώρας, υπονομεύοντας κάθε εθνική, πολιτική και κοινωνική προσπάθεια που αποβλέπει στην συλλογική προκοπή.

Οι βυτιοφορείς είχαν μάθει να αισχροκερδούν πετυχαίνοντας το απόλυτο υπερκέρδος σε βάρος του κράτους και της τσέπης του απλού πολίτη. Τα καμάρια αυτά με το νταϊλίκι τους επιμένουν στις απαράδεκτες θέσεις τριτοκοσμικού τύπου να αποκομίζουν τεράστια ταμειακά κέρδη, τριπλάσια και τετραπλάσια των αντίστοιχων συναδέλφων τους στην Ευρώπη, εκτοξεύοντας τις τιμές των προϊόντων της αγοράς! Οι "επαγγελματίες" λοιπόν αυτοί δρουν περισσότερο σαν λόμπυ κερδοσκόπων παρά σαν εργαζόμενοι, αποδίδοντας τα ελάχιστα των κερδών τους σαν φόρους στο κράτος και ανεβάζοντας συνεχώς τις τιμές των διακινήσεων των προιόντων, όπως αποκάλυψε με στοιχεία το Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του MEGA (27/7). Άρα, λοιπόν, μην επικεντρώνουμε όλα μας τα πυρά στη μείωση των μισθών και στην αύξηση του ΦΠΑ και ας ψάξουμε όλοι μας να δούμε ποιοι πραγματικά ευθύνονται για την ακρίβεια στην αγορά και ποιες παράγκες βρίσκονται πίσω από τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των αγαθών μόνο μέσα στον τελευταίο χρόνο.

Ευθύνη λοιπόν της πολιτείας και της Κυβέρνησης είναι να εντοπίσει και να απομονώσει τα διάφορα "τσακάλια" της ρεμούλας που κατευθύνουν τα κέντρα κερδοσκοπίας, απαλλάσοντας την χώρα και τους πολίτες από τις βρωμερές βδέλλες που τους πίνουν καθημερινά το αίμα!

1) Να κηρυχθεί τώρα η απεργία των βυτιοφορέων ως "ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ"

2) Να επιστρατευτούν οι φορτηγατζήδες που απεργούν και υπονομεύουν την εθνική
οικονομία και το εθνικό κεφάλαιο του τουρισμού!

3) Να διερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες της ομοσπονδίας μεταφορών για καθυστερήσεις στον ανεφοδιασμό της αγοράς που προκάλεσαν οικονομική καταστροφή σε επαγγελματίες, επιχειρήσεις, ξενοδοχιακές μονάδες και εταιρείες πολιτικών και εμπορικών μεταφορών.

4) Να αποδεσμευτούν αμέσως οι υπό κατάληψη χώροι αποθήκευσης καυσίμων με επέμβαση της αστυνομίας, καθώς υπάρχει άμεσος κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια και την υγεία των πολιτών από τον μη ανεφοδιασμό των ασθενοφόρων, των περιπολικών και των πυροσβεστικών οχημάτων με καύσιμα.

5) Να συλληφθούν οι συνδικαλιστές που παρανόμως καταλαμβάνουν δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, εμποδίζοντας τους συναδέλφους τους που θέλουν να εργαστούν και τις εταιρείες που με δικά τους οχήματα επιθυμούν να εφοδιάσουν με καύσιμα την αγορά.

6) Να κινηθούν νομικά εναντίον της ομοσπονδίας μεταφορών όσοι πολίτες ματαίωσαν τις διακοπές τους χάνοντας χρήματα από αγορές εισιτηρίων, κρατήσεις ξενοδοχείων κ.ά. και ζημιώθηκαν οικονομικά, ζητώντας να τους επιστραφούν τα χρήματα με αγωγές προς την ομοσπονδία.

Read More

Δεν Ξεχνώ - 36 χρόνια μετά η Κύπρος αιμοραγεί ακόμα!

Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο.

(Οδ. Ελύτης)

Η αντίστροφη μέτρηση για την πτώση της Απριλιανής χούντας άρχισε 8 μήνες μετά την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Έτσι στις 24 Ιουλίου του 1974, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος από τραπουλόχαρτα, αφού όμως πρόλαβε με τις συνομωσίες και την προδοτική της στάση να ανοίξει το δρόμο στους Τούρκους, οι οποία έπειτα από το πραξικόπημα της χούντας στην Κύπρο, για την ανατροπή του προέδρου Μακάριου, εισέβαλαν στο μαρτυρικό νησί στις 20 Ιουλίου 1974 και ως δήθεν παράγοντες σταθεροποίησης κατέλαβαν το 40% της έκτασης του, κάνοντας τους Κύπριους, πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους τη γη.

Σύντομη εξιστόρηση των γεγονότων μέχρι την εισβολή του Αττίλα:

Τον Ιανουάριο του 1974 ο στρατηγός Γρίβας πέθανε μέσα στο κρησφύγετό του, στη Λεμεσό, και ο Μακάριος έδωσε γενική αμνηστία σε μια προσπάθεια συμφιλίωσης. Οι παράνομες όμως ομάδες της ΕΟΚΑ Β’ εξακολούθησαν να υπάρχουν με την υποστήριξη της χούντας των Αθηνών και των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στην Κύπρο. Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει από την επιστολή του Μακάριου προς τον πρόεδρο της Ελλάδας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη με ημερομηνία 2 Ιουλίου 1974, από τον οποίο ζήτησε την αντικατάσταση όλων των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στην Κύπρο. Ενώ ο Μακάριος περίμενε την απάντηση, το πρωί της 15ης Ιουλίου 1974 η χούντα των Αθηνών διέπραξε τη μεγαλύτερη εθνική προδοσία εναντίον της Κύπρου. Μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς, κάτω από τις διαταγές των Ελλήνων αξιωματικών, διενέργησαν πραξικόπημα, με πρώτο στόχο τη δολοφονία του Μακάριου. Άρματα μάχης περικύκλωσαν το προεδρικό μέγαρο, το ραδιοφωνικό ίδρυμα, το αεροδρόμιο και τη δημόσια τηλεφωνική εταιρεία. Όταν πια το προεδρικό μέγαρο γκρεμίστηκε και παραδόθηκε στις φλόγες, οι πραξικοπηματίες πίστεψαν ότι ο Μακάριος ήταν νεκρός. Ο Μακάριος όμως είχε διαφύγει. Όταν έπεσε στα χέρια τους το ΡΙΚ (Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου), άρχισε να μεταδίδει εμβατήρια και ανακοινώσεις. Συνεχώς μεταδιδόταν η ακόλουθη χαρακτηριστική ανακοίνωση: «Η Εθνική Φρουρά τη στιγμή ταύτη είναι κυρία της καταστάσεως. Ο Μακάριος είναι ήδη νεκρός. Όποιος φέρει οποιαδήποτε αντίσταση εις το εξής θα εκτελείται πάραυτα».
Ο λαός, μόλις πληροφορήθηκε ότι ο Μακάριος ζούσε, εμψυχώθηκε και αντιστάθηκε. Όμως το πραξικόπημα επικράτησε και στη θέση του προέδρου ορκίστηκε ο Νικόλαος Σαμψών. Ο Μακάριος διέφυγε μέσω των βρετανικών βάσεων στο Λονδίνο και από εκεί στη Νέα Υόρκη για να υποστηρίξει την κυπριακή προσφυγή ενάντια στο πραξικόπημα της χούντας των Αθηνών. Στη διάρκεια του πραξικοπήματος δολοφονήθηκαν πολλοί δημοκρατικοί πολίτες, έγιναν σαρωτικές έρευνες παντού και σε μερικές περιπτώσεις λεηλασίες και κλοπές.
Ενώ στην Κύπρο επικρατούσε η βία και η αναρχία, η Τουρκία ετοιμαζόταν να κάνει στρατιωτική εισβολή στο νησί, ως εγγυήτρια δύναμη, ευκαιρία που περίμενε πολλά χρόνια. Η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο άρχισε στις 20 Ιουλίου 1974. Η απόβαση των τουρκικών δυνάμεων έγινε στις ακτές της Κερύνειας. Παντού όπου πάτησαν το πόδι τους οι Τούρκοι εισβολείς σκόρπισαν την καταστροφή και την ερήμωση. Τα μαχητικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν αδιάκριτα πόλεις και χωριά σκορπώντας το θάνατο στον άμαχο πληθυσμό. Η Εθνική Φρουρά και η ΕΛΔΥΚ πολέμησαν παλικαρίσια, αλλά χωρίς καθοδήγηση, χωρίς όπλα και πολεμοφόδια.
Στις 22 Ιουλίου ανακοινώθηκε κατάπαυση των εχθροπραξιών, την οποία οι Τούρκοι ουδέποτε τήρησαν. Στις 23 Ιουλίου ανέλαβε καθήκοντα προέδρου ο Γλαύκος Κληρίδης και ταυτόχρονα η χούντα των Αθηνών παραχωρούσε την εξουσία σε πολιτική κυβέρνηση. Από τις 25 ως τις 30 Ιουλίου έγινε η διάσκεψη της Γενεύης, όπου πήραν μέρος οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Μ. Βρετανίας για να συζητήσουν το κυπριακό πρόβλημα. Τότε αποφασίστηκε να γίνει νέα διάσκεψη στη Γενεύη στις 8 Αυγούστου, με συμμετοχή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εκπροσώπων. Τη νέα όμως διάσκεψη διέκοψε στις 14 Αυγούστου η νέα επίθεση των τουρκικών δυνάμεων που βρίσκονταν ήδη στην Κύπρο, με τη βοήθεια της τουρκικής αεροπορίας. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των Τούρκων τερματίστηκαν στις 16 Αυγούστου. Αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής, που έγινε σε δύο φάσεις, ήταν η κατάληψη του 37,8% του κυπριακού εδάφους, η προσφυγοποίηση 200.000 Ελληνοκυπρίων, ο θάνατος 4.000 ατόμων, ενώ υπήρχαν πολλοί αγνοούμενοι, το θέμα των οποίων από τότε αποτελεί ένα άλυτο πρόβλημα, και πολλές χιλιάδες εγκλωβισμένοι.

Η επιστροφή του Μακάριου: Το Δεκέμβριο του 1974 επέστρεψε στην Κύπρο ο εθνάρχης Μακάριος και ανέλαβε ξανά τα προεδρικά του καθήκοντα. Το Μάρτιο του 1975 άρχισαν στη Βιέννη οι διακοινοτικές συνομιλίες, χωρίς θετικά αποτελέσματα, ενώ τον Ιανουάριο του 1977 έγινε συνάντηση του Μακάριου με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς. Ακολούθησε δεύτερη συνάντηση, όπου συμφωνήθηκαν οι κατευθυντήριες αρχές για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος και ξανάρχισαν στις 31 Μαρτίου οι διακοινοτικές συνομιλίες, που τελικά ναυάγησαν εξαιτίας της αδιαλλαξίας και ασυνέπειας της τουρκοκυπριακής ηγεσίας.

Read More

24/07/1974 Η Μεγάλη μέρα για το Λαό και τη Χώρα - 36 χρόνια από την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας!

Η αντίστροφη μέτρηση για την κατάρρευση της Αμερικανοκίνητης και ξενόδουλης χούντας της 21ης Απριλίου άρχισε με το πραξικόπημα στην Κύπρο στις 15 Ιουλίου 1974. Πέντε μέρες αργότερα, με την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στο νησί, τίποτα δεν μπορούσε να την αποτρέψει.
Ο πρώτος βασικός λόγος ήταν η ανικανότητα του στρατού ν ανταποκριθεί στον μοναδικό ρόλο του: την προάσπιση του εθνικού χώρου. Το στρατιωτικό καθεστώς αποδείχτηκε ανίκανο ακριβώς εκεί όπου εξ ορισμού θα περίμενε κάποιος να δικαιολογήσει την ύπαρξή του.
Ο δεύτερος καθοριστικός παράγοντας ήταν η πλήρης αδυναμία της χούντας να καταπνίγει πια τα αντιδικτατορικά αισθήματα της συντριπτικής πλειονότητας του λαού. Η επιστράτευση άλλαξε ριζικά το τοπίο. Μ ένα μέρος των λαϊκών δυνάμεων οπλισμένο στους στρατώνες, χάθηκε κάθε έλεγχος «τάξεως και ασφαλείας». Ο παραδοσιακός φόβος της χούντας από τον «εχθρό λαό», έπαιρνε εφιαλτικές διαστάσεις. Από τη στιγμή εκείνη η πολιτική αλλαγή στη χώρα ήταν πια ζήτημα ωρών.
Τότε ξεκίνησε η διαδικασία για την αναζήτηση λύσης, για μια μεταβολή, που να εγγυάται τον έλεγχο της κατάστασης. Η χουντική στρατιωτική ηγεσία αποφάσισε να αυτονομηθεί από τον «αόρατο δικτάτορα» Ιωαννίδη και να δράσει για την πολιτικοποίηση του καθεστώτος, σε συνεννόηση με τον «εμφανή δικτάτορα-πρόεδρο» Γκιζίκη.
Κινήσεις αξιωματικών: Στο μεταξύ, οργίαζαν οι φήμες περί επικείμενης ανατροπής του στρατιωτικού καθεστώτος. Μία απ αυτές έφερε τον διοικητή του Γ Σώματος Στρατού στρατηγό Ντάβο, με θωρακισμένες δυνάμεις να κατεβαίνει από τη Θεσσαλονίκη προς την πρωτεύουσα.
Η φημολογία επεκτάθηκε όταν ξένοι ραδιοσταθμοί μετέδιδαν διακήρυξη-τελεσίγραφο 250 αξιωματικών. Μ' αυτή ζητούνταν ο σχηματισμός κυβέρνησης υπό την προεδρία του Κ. Καραμανλή.
Το ερώτημα, όμως, «μετά τη δικτατορία τι;» εξακολουθούσε να παραμένει αναπάντητο.
Εξετάστηκαν διάφορες λύσεις, με κοινό παρονομαστή τη μετάβαση σε άλλη μορφή διακυβέρνησης, χωρίς ουσιαστική αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας του στρατιωτικού μηχανισμού και των δομών εξουσίας. Στάθηκε αδύνατον να υλοποιηθούν όλες. Η πρωτοφανής αίσθηση του κενού εξουσίας και η δίνη μιας εμπόλεμης κατάστασης μπροστά στην οποία η χώρα εμφανιζόταν ανέτοιμη και ακυβέρνητη, καθιστούσαν την εξεύρεση πολιτικής λύσης κατεπείγουσα. Όχι όμως μιας οποιασδήποτε λύσης.
Η κυβέρνηση θα έπρεπε να δίνει την αίσθηση της διαφοράς από το προηγούμενο καθεστώς, να πείθει για τη δημοκρατικότητά της. Σε αντίθετη περίπτωση οι εξελίξεις, όπως πολλοί πρωταγωνιστές των ημερών ομολογούν, θα ήταν απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες».
Τελικά, την τελευταία στιγμή εμφανίζεται ο Κ. Καραμανλής. Το πρόσωπο που ενσάρκωσε τον συμβιβασμό όλων των κέντρων δύναμης και εξουσίας, που είχαν λόγο στην πολιτική αλλαγή της 24ης Ιουλίου.
Η πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση ήταν καρπός της στρατιωτικο-πολιτικής σύσκεψης της 23ης Ιουλίου.
Ήταν 2.00 μ.μ., όταν, στα παλαιά ανάκτορα, άρχισαν να συσκέπτονται οι πολιτικοί με τους χουντικούς στρατιωτικούς.
Στη σύσκεψη, όπως προκύπτει από διάφορες μαρτυρίες (επισήμως πρακτικά δεν κρατήθηκαν) απορρίφτηκε ο σχηματισμός κυβέρνησης με τη συμμετοχή πολιτικών και στρατιωτικών. Υιοθετήθηκε η λύση μιας αμιγώς πολιτικής κυβέρνησης. Αρχικά αποφασίστηκε να σχηματίσει κυβέρνηση ο Π. Κανελλόπουλος σε συνεργασία με τον Γ. Μαύρο.
Σε συνέχεια όμως, αφού μεσολάβησε διάλειμμα (από τις 5 ως τις 8 το βράδυ) για να καταρτιστεί ο κατάλογος των υπουργών, αποφασίστηκε η λύση που προέβλεπε ανάληψη της εξουσίας από τον Κ. Καραμανλή.
Στις 9 το βράδυ ο Κ. Καραμανλής, αναχωρεί από το Παρίσι με αεροσκάφος που του παραχώρησε
ο Γάλλος πρόεδρος Ζισκάρ ντ Εστέν.
Στις 2.05 μετά τα μεσάνυχτα ο Κ. Καραμανλής φθάνει στο αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Στις 3.10 τα ξημερώματα περνώντας μέσα από πλήθη παλλόμενα για τη δημοκρατία ο Κ.
Καραμανλής φθάνει στο Προεδρικό Μέγαρο. Επειτα από ενημέρωση περίπου μίας ώρας, σε
σύσκεψη των πολιτικών υπό τον Γκιζίκη, ορκίστηκε πρωθυπουργός, ενώ η Ελλάδα πανηγύριζε.


Το χρονικό της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Η τελευταία βδομάδα του Ιουλίου και ο Αύγουστος 1974 είναι οι καθαυτό μέρες της μεταπολίτευσης. Τυπικά, οριοθετούνται από την κατάρρευση της χούντας και την επιστροφή Καραμανλή, μέχρι την αποστρατεία του δικτάτορα Ιωαννίδη και την προαναγγελία των βουλευτικών εκλογών. Μια βδομάδα κι ένας μήνας, που σηματοδοτούν τη γέννηση της μεταπολίτευσης.
23/7: Οι ηγέτες της χούντας, πανικόβλητοι από τις συνέπειες των εθνικών εγκλημάτων τους και την απόβαση του «Αττίλα» στην Κύπρο, απομονωμένοι στο εσωτερικό και διεθνώς, καλούν σε σύσκεψη την προδικτατορική πολιτική ηγεσία. Εν μέσω παλινωδιών αποφασίζεται κατ αρχάς η ανάθεση σχηματισμού κυβέρνησης στον Π. Κανελλόπουλο. Τελικά, όμως, θα προτιμηθεί η λύση του Κ. Καραμανλή που βρισκόταν στο Παρίσι.
24/7: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο αεροδρόμιο του Ελληνικού. Αποδέχεται να ορκιστεί πρωθυπουργός με όρους «να επανέλθει ο στρατός στο έργο του» και να έχει τη συμπαράσταση των πολιτικών δυνάμεων. Σχηματίζεται πολιτική κυβέρνηση ύστερα από 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες τυραννίας (πρώτο σχήμα της ονομαζόμενης κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας»). Ο λαός πανηγυρίζει έξαλλα στους δρόμους στην Αθήνα και παντού.
25-26/7: Πρώτη πολιτική απόφαση της κυβέρνησης η αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και η χορήγηση αμνηστίας στα πολιτικά αδικήματα. Αρχίζουν να δρουν τα πολιτικά κόμματα.
26/7: Διάγγελμα Καραμανλή προς το έθνος.
27/7: Συμπληρώνεται η κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητας» με στελέχη από όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους.

Η δίκη της Χούντας. Η δίκη των πρωταιτίων της χούντας ξεκίνησε στις 28 Ιουλίου 1975 στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών. Πρόεδρος του Δικαστηρίου ήταν ο Ι. Ντεγιάννης. Κατηγορούμενοι ήταν ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός, ο Μακαρέζος, ο Ιωαννίδης, ο Ζωιτάκης, ο Αγγελής, ο Σπαντιδάκης, ο Λαδάς, ο Ρουφογάλης και άλλοι χουντικοί. Κατηγορούνταν για «εσχάτη προδοσία και στάση». Στη δίκη καταθέτουν 65 μάρτυρες κατηγορίας μεταξύ των οποίων εκπρόσωποι όλων (σχεδόν) των πολιτικών κομμάτων. Στην ακροαματική διαδικασία αποδεικνύεται πλήρως η ενοχή των κατηγορουμένων και καταρρίπτεται πλήρως ο ισχυρισμός τους ότι έδρασαν για το συμφέρον της Ελλάδος. Οι χουντικοί αρνήθηκαν να απολογηθούν καθώς δεν έχουν τίποτα να προβάλουν ως στοιχείο της αθωότητας τους. Στις 23 Αυγούστου 1975. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου διαβάζει την απόφαση. Ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός και ο Μακαρέζος καταδικάζονται εις θάνατον και καθαίρεση για στάση και σε ισόβια κάθειρξη για εσχάτη προδοσία. Οι λοιποί κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε μικρότερες ποινές. Η κυβέρνηση μετατρέπει τη θανατική ποινή των τριών σε ισόβια κάθειρξη και ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής διευκρινίζει: «και όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια».
Το καλοκαίρι του 1975 στο διαρκές στρατοδικείο έγινε και η δίκη των βασανιστών του ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ήταν, όπως σημείωνε η «Διεθνής Αμνηστία» η πρώτη σε διεθνή κλίμακα, μετά τις δίκες των ναζί, δίωξη για βασανιστήρια. Στα εδώλια κάθονται 18 αξιωματικοί μεταξύ αυτών ο Χατζηζήσης, ο Θεοφιλογιαννάκος, ο Σπανός, ο Τσαλάς, ο Κόφας και 14 πρώην οπλίτες της ΕΣΑ.
Το στρατοδικείο δέχθηκε ότι πράγματι τα βασανιστήρια έγιναν ακριβώς όπως οι μάρτυρες κατέθεσαν. Όμως τελικά, οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν εξαιρετικά επιεικείς. Το φθινόπωρο ακολούθησε και δεύτερη δίκη για τα βασανιστήρια στις φυλακές Μπογιατίου, στην οποία το δικαστήριο και πάλι δέχθηκε ότι έγιναν φρικτά βασανιστήρια εναντίον κρατουμένων, αλλά και αυτή τη φορά οι ποινές ήταν αρκετά επιεικείς.

Η σημαντικότατη αυτή μέρα της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, ημέρα ιστορικής μνήμης για τη χώρα, το λαό και τη Δημοκρατία μας στέλνει ένα ξεχωριστό μήνυμα. Μήνυμα ενότητας του Ελληνικού λαού και επιφυλακής απέναντι σε λογικές και ιδεολογίες που θέλουν να μετατρέψουν τους νέους σε άβουλα όντα. Μήνυμα καθαρό απέναντι στις τεχνοκρατικές λογικές των αριθμών και των δεικτών ανάπτυξης κι όχι του ανθρωπισμού και της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο, τις λογικές τις ατομικής περιχαράκωσης και προσωπικής ευημερίας κι όχι της συλλογικής προκοπής και κοινωνικής συνοχής. Όλοι μας χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ αυτούς τους αγωνιστες που θυσίασαν τη ζωή τους για να μπορούμε εμείς σήμερα να ζούμε ελεύθερα, να διαβάζουμε ελευθέρα, να μιλάμε ελεύθερα και να σκεφτόμαστε ελεύθερα. Ταυτόχρονα όμως, η προσφορά αυτών των αγωνιστών είναι κι ένα βαρύ φορτίο στις πλάτες κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας, ένα φορτίο σπουδαίο, που μας υπαγορεύει ένα καθημερινό αγώνα για την εξέλιξη και την περιφρούρηση της δημοκρατίας, αυτής της τόσο σπουδαίας ιδέας που μας δίδαξαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι και που εμείς έχουμε το χρέος να την διατηρήσουμε και να την κληρονομήσουμε υγιή και δυνατή στα παιδιά μας!

Read More

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ – 53 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΓΕΙΑ

«Ο Γκάλης είναι παίχτης του 21ου αιώνα.»

Αλεξάντερ Γκομέλσκι (σοβιετικός προπονητής)

Ήταν ακριβώς πριν από 53 καλοκαίρια στις 23/07/1957, όταν στο Νιού Τζέρσεη των ΗΠΑ από μια οικογένεια φτωχών Ελλήνων μεταναστών από τη Ρόδο ήρθε στη ζωή ο Nick Georgalis, που έμελε να μείνει στην Ιστορία και στις καρδιές μας ως Νίκος Γκάλης. Ο Νίκος Γκάλης αναδείχθηκε ως μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες του παγκόσμιου αθλητισμού. Ο σημαντικότερος Ευρωπαίος shooting guard κι η μεγαλύτερη μορφή του μπάσκετ στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως πυγμάχος και αργότερα ως ποδοσφαιριστής, τελικά, όμως, τον κέρδισε το μπάσκετ.
Το καλοκαίρι του 1979 επιλέχθηκε στο Νο#68 του Draft από τους Boston Celtics (του NBA), αλλά για καλή μας τύχη, οι έξυπνοι παράγοντες του Άρη Θεσσαλονίκης τον έφεραν τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς και τον ενέταξαν στο δυναμικό της τότε ομάδας, η οποία ήδη κατείχε το πρωτάθλημα Ελλάδας. Ο Νίκος Γκάλης εγκατέλειψε μια σίγουρη καριέρα στο μεγαλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου (NBA) και ουσιαστικά έδωσε την ψυχή του και το σώμα του στην Ελλάδα, κάνοντας το μπάσκετ εθνικό μας άθλημα. Στα δεκατρία χρόνια της πορείας του στον Άρη κατέκτησε όλους τους τοπικούς τίτλους, κερδίζοντας συνολικά 8 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα. Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, το Γκάλη τον φοβήθηκε και τον θαύμασε και η Ευρώπη. Με τον Άρη συμμετείχε σε ένα τελικό του κυπέλλου Κόρατς το 1984 και σε τρία Final Four του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης το 1988,1989,1990 καθώς και σε ένα το 1994 με τον ΠΑΟ. Το αστέρι, όμως, του Νίκου Γκάλη έλαμψε και στο μαγικό καλοκαίρι του 1987, όταν, μαζί με την Εθνική Ομάδα στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, αφήνοντας άφωνη την παγκόσμια αθλητική κοινότητα με τα κατορθώματά του που μόνο με μύθο, όπως αυτό του Δαβίδ με το Γολιάθ, μπορούν να συγκριθούν. Ο Νικ άπιαστος κάθε βράδυ, οδηγούσε την ελληνική ομάδα προς το όνειρο, πετυχαίνοντας καλάθια, ασύλληπτα από την ανθρώπινη λογική και αντίθετα ακόμα και προς τους νόμους της βαρύτητας, περνούσε δίπλα και κάτω από αντιπάλους που έμεναν με ανοικτό το στόμα, πετυχαίνοντας απίστευτους μέσους όρους πόντων αγώνα για την εποχή. Χαρακτηριστικό και ανεξίτηλο στη μνήμη μας θα μείνει το συγκλονιστικό καλάθι που πέτυχε στον τελικό απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, νικώντας ολόκληρη τη ρωσική πεντάδα που τον μάρκαρε ταυτόχρονα και κάνοντας τέσσερα «σπασίματα» στον αέρα όπου χρειάστηκε να μείνει για κάποια δευτερόλεπτα. Ο Γκάλης συνέδεσε το όνομά του και με το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1989, ενώ το κύκνειο άσμα του με την Εθνική θα ακουστεί στον αγώνα με τη Βουλγαρία στο Ευρωμπάσκετ του 1991, όπου θα πετύχει 38 πόντους και ταυτόχρονα θα γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία όλων των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, ξεπερνώντας και τον Τσέχο Μπράβενετς με το απίστευτο νούμερο των 5.130 πόντων σε 168 εμφανίσεις του με τη φανέλα της Εθνικής μας ομάδας, αυτό θα είναι το αντίο του μόνο που κανένας δεν το ξέρει για του πει «Χαίρε Γκάλη». Στο Ελληνικό Πρωτάθλημα ο μάγος του ελληνικού μπάσκετ αναδείχθηκε 12 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, έχοντας σύνολο 12.849 πόντους σε 384 αγώνες και μέσο όρο 33,4 πόντους ανά αγώνα, ρεκόρ που μέχρι σήμερα παραμένει ακατάρριπτο και τελείωσε άδοξα την καριέρα του στον ΠΑΟ το 1995 κατέχοντας το ασύλητο ρεκόρ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα των 25.995 επισήμως καταγεγραμμένων πόντων στους 854 αγώνες της καριέρας του (30,4 μ.ο.) . Ο Γκάλης, εκτός από μεγάλος σκόρερ – ίσως ο μεγαλύτερος όλων των εποχών στη Ευρώπη – ήταν και εξαιρετικός πασέρ, σημειώνοντας πανευρωπαϊκό ρεκόρ με 23 ασίστ σε αγώνα του Άρη για το κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης το 1990. Με την Εθνική ομάδα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ σε 4 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, σε 1 Παγκόσμιο, σε 3 challenge round και σε 3 Προ-ολυμπιακά Τουρνουά. Συμμετείχε 3 φορές στη Μεικτή Ευρώπης, αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίχτης, πρώτος σκόρερ και μέλος της καλύτερης πεντάδας στα Ευρωμπάσκετ του 1987 και 1989, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1986 και στη Βαλκανιάδα του 1986, επίσης το 1987 ψηφίστηκε ως ο καλύτερος ευρωπαίος μπασκετμπολίστας, 2ος καλύτερος αθλητής της Μεσογείου και 10ος καλύτερος αθλητής στον κόσμο. Ο Νίκος είχε ένα εκπληκτικό ένστικτο μέσα στο παιχνίδι, πολύ πλούσιο ρεπερτόριο στις επιλογές του και ήταν ο παίκτης που έφερε τον επαγγελματισμό του ελληνικό μπάσκετ.
Αυτός είναι λοιπόν ο Γκάλης, ο ευλογημένος από τον θεό - τουλάχιστον ο κόσμος που τον έβλεπε από απόσταση αυτό πίστευε. 15 χρόνια στο μετερίζι του με μια μπάλα στα χέρια, πάντα μπροστά και ποτέ όπισθεν, να εμπνέει και να εμπνέεται, να παίρνει ένα λαό στα δυνατά χέρια του και να τον ταξιδεύει στο όνειρο, που όμως ήταν αληθινό, να του χαρίζει το ευ ζην μέσα στις τέσσερις γραμμές ενός γηπέδου, να κάνει τα αδύνατα - δυνατά, τα απίθανα – πιθανά, τα αόρατα – ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Αυτός ο προικισμένος, ο χαρισματικός παίχτης, ο αληθινός επαγγελματίας δε μένει πια εδώ, η φωλιά του στα γήπεδα ερήμωσε, αλλά άφησε μια παρακαταθήκη σωστό θησαυρό στις επόμενες γενιές που σφυρηλατήθηκαν από τα δικά του κατορθώματα και ανέβηκαν σε άλλες απάτητες κορυφές, συνεχίζοντας να προσφέρουν στο εθνικό μας άθλημα, το άθλημα που ο Γκάλης το έκανε εθνικό!

Νίκο, σ’ ευχαριστούμε!

Υ.Γ. κ. Υπουργέ Πολιτισμού είναι αχαριστία από την πλευρά της πολιτείας να μην έχει τιμηθεί ακόμα ο Νίκος Γκάλης για την τεράστια προσφορά του στη χώρα και τον αθλητισμό! Να δοθεί άμεσα το όνομά του στο ΟΑΚΑ μπάσκετ στην Αθήνα ή στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο Θεσσαλονίκης. Είναι χιλιάδες αυτοί που θεωρούν επιτακτική την ικανοποίηση αυτού του αιτήματος, ως ελάχιστη πράξη αναγνώρισης στον μεγάλο αθλητή!

Read More

Eπίσκεψη κλιμακίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις περιοχές που επλήγησαν από την πρόσφατη πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική.

Κλιμάκιο του ΠΑΣΟΚ, αποτελούμενο από τον Γραμματέα του Τομέα Εσωτερικών, Λάμπρο Μίχο, τον εισηγητή του ΚΤΕ Προστασίας του Πολίτη, Δημήτρη Καρύδη, τον βουλευτή, Παντελή Ασπραδάκη, και στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή, επισκέφθηκε την περιοχή Καπανδριτίου και Βαρνάβα, που επλήγησαν από την πρόσφατη φωτιά.

Τα μέλη του Κλιμακίου είδαν το μέγεθος της καταστροφής από κοντά και συζήτησαν με τους Προέδρους Βαρνάβα, Νίκο Βούλγαρη και Καπανδριτίου, Ευδοκία Κελλίδου, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν, την αποκατάσταση των ζημιών και την καλύτερη πρόληψη για τη συνέχεια. Τα αιτήματα αυτά, θα τα διαβιβάσουν στους αρμόδιους Υπουργούς και θα ενημερώσουν για τα συμπεράσματά τους και τον Πρωθυπουργό.

Τα βασικά θέματα που τέθηκαν ήταν:
1. Η έγκαιρη καταγραφή των ζημιών, αλλά και η πληρωμή των αποζημιώσεων που καθυστερούν από την περσινή φωτιά.
2. Η έγκαιρη και επαρκής χρηματοδότηση για τις αποψιλώσεις και αποκαταστάσεις των δασικών δρόμων, που ακόμα δεν έχουν εκτελεστεί, λόγω καθυστερημένης και ανεπαρκούς χρηματοδότησης.
3. Η ταχεία έγκριση των μελετών διαστρώσεων, διανοίξεων και συντηρήσεων δασικών δρόμων, που καθυστερούν για χρόνια από το Δασαρχείο, καθώς και η έγκριση έκτακτων κονδυλίων για έργα και αποκατάσταση του εξοπλισμού που καταστράφηκε κ.ά.
Σημειώθηκε, πάντως, με μεγάλη ικανοποίηση ο έγκαιρος εντοπισμός της φωτιάς από πυροφύλακες της Κοινότητας, η έγκαιρη επέμβαση της Πυροσβεστικής και ο ικανοποιητικός συντονισμός τους.
Με αφορμή την επίσκεψη στις πληγείσες περιοχές ο Παντελής Ασπραδάκης δήλωσε:

Η Περιφέρεια Αττικής και ιδιαίτερα η Ανατολική Αττική υπήρξε για άλλη μια φορά στόχος, όπως δείχνουν τα στοιχεία, εμπρηστών που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον και ταυτόχρονα την περιοχή που αγαπάμε και ζούμε με τις οικογένειές μας.
Η απάντηση των κατοίκων της περιοχής, της Πολιτείας και του αρμόδιου υπουργείου είναι κατηγορηματική και σύμφωνη με όλα όσα έχουν νομοθετηθεί το προηγούμενο διάστημα και όλα όσα έχει εξαγγείλει η αρμόδια υπουργός για όσες εκτάσεις θα καίγονται.
Είναι πολύ σημαντική η συνέπεια της κυβέρνησης στις υποσχέσεις της δίνοντας το μήνυμα ότι τα χρόνια της αυθαιρεσίας, όπου πνεύμονες πρασίνου αποτελούσαν στόχο καταπατητών και εμπρηστών και πότε δεν αναδασώνονταν, ανήκουν στο παρελθόν.
Πλέον το φυσικό περιβάλλον και η προστασία του αποτελεί προτεραιότητα και θα το διαφυλάξουμε με κάθε τρόπο.

Read More

Ομιλία του Παντελή Ασπραδάκη στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Ιεράπετρας

Ο Παντελής Ασπραδάκης, βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αττικής, πραγματοποίησε ομιλία για την προσφορά των Κρητικών εντός και εκτός Ελλάδας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Ιεράπετρας Κρήτης μετά από τιμητική πρόσκληση του Δημάρχου Ιεράπετρας κ. Μανώλη Μαστοράκη.
Στην ομιλία του που είχε τίτλο, «Κρήτες εκτός Κρήτης, Η προσφορά τους στο νησί και στην Ελλάδα», ο βουλευτής εξήρε την προσφορά των Κρητών, των κρητικών συλλόγων αλλά και των παγκόσμιων ομοσπονδιών, που στόχο έχουν να αναδεικνύουν την ιδιαίτερη πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά του νησιού, αλλά και να βοηθούν με κάθε τρόπο στην ανάπτυξή του. Ανθρώπων, όπως είπε, με ήθος, με αγνή αγάπη για το νησί αλλά και τους συμπατριώτες τους. «Με κόπο, μεράκι και κατάθεση ψυχής που απαιτεί μια τέτοια προσπάθεια και βέβαια με αφιέρωση προσωπικού χρόνου από όλους, κατορθώνουν κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε χρόνο να κάνουν βήματα προόδου και να βρίσκονται πάντοτε στην πρωτοπορία των εξελίξεων, όπως και απαιτούν οι ανάγκες των καιρών».
Ταυτόχρονα ανέδειξε το έργο και την προσωπικότητα μεγάλων Κρητών της τέχνης και των γραμμάτων, αλλά και της πολιτικής και την προσφορά τους στο νησί και στην Ελλάδα, ανάμεσα στους οποίους ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, προσωπικοτήτων που έχουν αφήσει τεράστιο έργο στον τομέα τους και είναι παγκοσμίως γνωστοί. Ο πολιτισμός της Κρήτης αποτελεί έναν από τους πρώτους ευρωπαϊκούς πολιτισμός στον κόσμο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που άσκησε με διάφορους τρόπους σημαντική επιρροή. «Ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της Κρητικής κουλτούρας, της Κρητικής παράδοσης και κληρονομιάς είναι οι Θρύλοι και οι Παραδόσεις του τόπου, που προσπαθούν να ζωντανέψουν και να αναβιώσουν μέσα από τα κείμενα και τις λέξεις. Η κοιτίδα της Ολυμπιακής Ιδέας και των Ολυμπιακών Αγώνων και η αρχική τέλεσή τους τοποθετείται από κάποιους ιστορικούς στην Κρήτη από όπου διαδόθηκε, και από τοπικό, έγινε πανελλήνιο γεγονός. Κατά την εμφάνιση του Χριστιανισμού στην Ευρώπη, η Κρήτη ήταν από τους πρώτους τόπους που τον δέχτηκαν. Η Κρήτη ως σταυροδρόμι πολιτισμών και τριών ηπείρων έγινε στόχος πολυάριθμων κατακτητών: Ρωμαίων, Ενετών, Αράβων, Τούρκων, Γερμανών. Κανείς δεν μπόρεσε όμως να υποτάξει και να αλλάξει την ταυτότητα και τη φυσιογνωμία του Κρητικού. Η θυσία του Αρκαδίου θα μένει ορόσημο στους αιώνες και δείγμα του αδούλωτου Κρητικού φρονήματος. Η παρουσία των Κρητικών Εθελοντικών Σωμάτων ήταν έντονη και καταλυτική τόσο κατά τη διεξαγωγή του Μακεδονικού Αγώνα όσο και του Βορειο-ηπειρωτικού Αγώνα το 1914. Η ηγετική φυσιογνωμία του Μεγάλου Κρητικού Ελευθέριου Βενιζέλου δημιούργησε την Ελλάδα του σήμερα. Η Μάχη της Κρήτης άλλαξε τη ροή της Ιστορίας του σύγχρονου κόσμου.» αναφέρει αποσπασματικά ο Παντελής Ασπραδάκης.

Read More